Κάθε 1η Δεκεμβρίου από το 2016, ξεκινούν δύο παραδόσεις που έχουμε στο σπίτι μας: το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και η έλευση του ξωτικού μας, του Βασίλη! Επειδή με ρωτάτε πολλές αναγνώστριες να σας πω περισσότερα και για τα δύο αυτά, ετοίμασα μια ανάρτηση με όλες τις λεπτομέρειες!
Να σας πω πως όσα έχω καταλήξει να επαναλαμβάνω κάθε χρονιά, είναι εκείνα που βλέπω πως ενθουσιάζουν τα παιδιά και τα αναζητούν, αλλά και που ξέρω πως είναι μέσα στις δυνατότητες μου να τα κάνω, τόσο οικονομικά όσο και από θέμα ενέργειας και χρόνου. Κάθε οικογένεια είναι διαφορετική και μπορεί κάτι από αυτά που κάνουμε να μην ταιριάζει στη δική σας. Πάρτε ιδέες και σχεδιάστε κάτι μοναδικό για τη δική σας οικογένεια και θα δείτε πως τα παιδιά θα το αναπολούν όχι μόνο όλη την υπόλοιπη χρονιά, αλλά και τα επόμενα χρόνια καθώς μεγαλώνουν!
Το ξωτικό μας
Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια, όταν έμαθα για το elf on a shelf. Αυτό είναι ένα ξενόφερτο έθιμο, όπου ένα συγκεκριμένο ξωτικό-κουκλάκι πηγαίνει στα σπίτια και κάνει σκανταλιές! Μια μέρα λοιπόν, πήγα στο 1€ και βρήκα αυτό το κουτί που είχε πάνω του αυτό το χιονανθρωπάκι! Που να ήξερα όταν το έφερα σπίτι, ότι είναι μαγικό!!
Μηδέν χρήματα, πολύς ζήλος, απρόβλεπτα αποτελέσματα! |
Εν τέλει, το ξωτικό κάθε πρωί το βρίσκαμε μπλεγμένο σε διάφορες περιπέτειες! Πότε καβάλα στο ελάφι με τον Άγιο Βασίλη, πότε να κοιμάται μέσα στην κάλτσα, πότε να παίζει την τρομπέτα-στολίδι, πάντα όμως μας είχε και ένα γράμμα.
Μέσα από τα γράμματά του μιλούσε στα παιδιά, γιατί το ξωτικό μας μπροστά στους ανθρώπους γίνεται κούκλα και ζωντανεύει όταν είναι μόνο του! Άλλοτε, λοιπόν, τους έγραφε σχετικά με κάποιο περιστατικό που είχε συμβεί και τα συμβούλευε σχετικά, τα ενθάρρυνε ή τα παρηγορούσε, άλλοτε μας έβαζε αποστολές, όπως να κάνουμε κάποια καλή πράξη, άλλοτε χάριζε απλόχερα γλυκάκια και μικροδωράκια και μια φορά τον χάσαμε κιόλας! Τα παιδιά τον έπαιζαν και κάπου τον τρύπωσαν και δεν μπορούσαμε να τον βρούμε πουθενά!
Γιατί ο Βασίλης, όπως τον βάφτισαν τα παιδιά κατόπιν δικής του παράκλησης για ονοματοδοσία, πρέπει κάθε βράδυ να είναι στο σαλόνι γιατί πηγαίνει στο Βόρειο Πόλο και δίνει αναφορά στον Άη Βασίλη σχετικά με τη συμπεριφορά των παιδιών! Προσέξτε όμως, όχι αν είναι καλά παιδιά! Είναι αδιαπραγμάτευτο το γεγονός ότι τα παιδιά είναι καλά! Δεν καταστρέφουμε την αυτοεικόνα τους με χαζομάρες! Μιλάει για τη συμπεριφορά! Για λάθη, αδυναμίες στο χαρακτήρα και κακές συνήθειες που όλοι έχουμε και οφείλουμε στον εαυτό μας να βελτιώσουμε!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Βασίλη είναι ότι τρώει μόνο γλυκά και τίποτε άλλο! Έτσι τα παιδιά του αφήνουν κοντά του διάφορες καραμέλες, σοκολατάκια και τέτοια (κάθε παιδί έχει τη δική του "συλλογή" με γλυκά που τα κερνούν ή που αγοράζουμε καμιά φορά από το σούπερ μάρκετ και είναι υπεύθυνα γι' αυτή, να μη φάνε από εκεί χωρίς να ρωτήσουν και να μην την πλησιάσει ο 16 μηνών γκαστονάκος μας!). Όταν μετά από ώρα επιστρέφουν να τον δουν, εκείνος έχει φάει τα γλυκά! Μα πόσο ενθουσιάζονται τα μικρά!!! Αλλά μαζί και οι μεγάλοι! Μαντέψτε γιατί!!
Ο Βασίλης μας φέρνει, επίσης, κάθε χρόνο από ένα ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης με σοκολατάκια μέσα. Κάθε μέρα τα παιδιά τρώνε κι από ένα και μετράμε τις μέρες ως τα Χριστούγεννα.
Το ξωτικούλι μας αποχαιρετά την Πρωτοχρονιά, όταν περνά ο Άγιος Βασίλης από το σπίτι μας για να μας αφήσει τα δώρα και παίρνει κι εκείνον μαζί! Πόσο γλυκόπικρη γεύση μας αφήνει! Δεν ξέρω σε ποιόν λείπει περισσότερο, σε εμένα ή στα παιδιά!
Ό,τι απέμεινε και μαρτυρά την έλευση του Άη Βασίλη! |
Παράλληλα, ο Βασίλης θα κάνει κάθε μέρα τις δικές του σκανταλιές, θα ετοιμάζει ραβασάκια για τα παιδιά και θα μας δίνει και καμιά επιπλέον αποστολή, ανάλογα τα κέφια!
Σήμερα 1η του μήνα, μας ήρθε με ένα τεράστιο γράμμα χαιρετισμού, τρία παιχνιδάκια από τα Tiger (τα παιδιά αναγνωρίζουν το σήμα κι εκείνος τους εξηγεί ότι πέρασε από την Πάτρα καθώς πετούσε και τα αγόρασε), ένα σακουλάκι ξεχωριστά σοκολατάκια επίσης από τα Tiger και τρία ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης με σοκολατάκια! Ακόμη, γέμισε το advent calendar με αποστολές!
Τα μακρόστενα γράμματα του μοιάζουν με εκείνα που στέλνει ο ξωτικούλης της Γιάννας! |
Πέρυσι, μας είχε φέρει γιορτινές κουπίτσες με πιατάκια!
Το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης μας
Το ξεκίνησα όταν ήταν πάρα πολύ στη μόδα και το έβλεπα σε όλα τα μαμαδο-blogs! Τότε βέβαια, έβαζα μέσα στις τσεπούλες σοκολατάκια, αλλά από τότε το εξέλιξα!
Κάποιες από τις αποστολές είναι:
- Φτιάχνουμε κουραμπιέδες/μπισκότα
- Ετοιμάζουμε κάρτες
- Βλέπουμε μια χριστουγεννιάτικη ταινία
- Πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ και αγοράζουμε πράγματα για να τα στείλουμε στην ΠΕΦΙΠ ή την εκκλησία (συνήθως χρησιμοποιούμε ένα ποσοστό από τα χρήματα των καλάντων)
- Διαβάζουμε κάποιο γιορτινό βιβλίο
- Πηγαίνουμε βόλτα στην πόλη για να δούμε τη στολισμένη φάτνη στην πλατεία ή κάποια άλλη γιορτινή εκδήλωση
- Στολίζουμε το δέντρο/τα παράθυρα (δεν έχει τύχει ποτέ να το στολίσουμε Νοέμβρη)
- Γράφουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη
- Ετοιμάζουμε τα δώρα για τις δασκάλες/τους νονούς
- Κάνουμε κάποια γιορτινή κατασκευή
Εσείς έχετε κάποια παράδοση με τα παιδιά;
Θα χαρώ να μου γράψετε στα σχόλια!
Μα τι υπέροχη μανούλα!! Ο Θεός να προστατεύει την όμορφη οικογένειά σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και καλές γιορτές!!
Ευχαριστούμε πολύ Μαριάννα μου! Κάνω ό,τι μπορώ!
ΔιαγραφήΑπόλαυσα τόσο πολύ αυτή την ανάρτηση! Πόσο διασκεδαστικό και Χριστουγεννιάτικο μου φάνηκε όλο αυτό! Εμένα η μικρή μου είναι 15 μηνών αλλά ένα έθιμο με ξωτικό θα υιοθετησω οπωσδήποτε κι εγώ. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπέροχη ιδέα! Να περνάτε όμορφα και να είστε όλοι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μικρούλα ακόμη η δικιά σου! Εμένα ο σαμψωνάκος πέρυσι ήταν 3,5 ετών και πάλι δεν το θυμόταν καθόλου φέτος το ξωτικό! Πάντως τα παιδιά ξετρελαίνονται, αξίζεει να το κάνεις!
Διαγραφήχοχοοχοχοχοχο
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι οχιιιιιιιιιιι εισαι υπεροχηηηηηηηη
απολαυσε το οσο συμβαινει μεγαλωνουν τοσο γρηγορα!!
ειναι μεγαλη η χαρα να δινεις χαρααααααα δεν χρειζεται χρηματα μονο αγαπη .. αγαπη αν δεν εχω ειμαι κυμβαλο αλαλαζον!!!!!!!!καλα να περνατε παντα καλο μηνααααααααααα αν ειναι πολυ μικρα τα παιδια σου ελα να παρεις κ απο μενα ιδεες εχω πολλα που κανμε οταν ητνα μικροτερα!!!φιλιααααααααααα
Σοφία μου σε ευχαριστώ! Όσο μεγαλώνει η πεταλουδίτσα μου, τόσο φοβάμαι ότι θα με τσακώσει!! Θα περάσω να δω τι τους έφτιαχνες κι εσύ! Φιλάκια!!
Διαγραφή