Τα βιβλία για τα οποία θα σας μιλήσω σε αυτή την ανάρτηση είναι των εκδόσεων Μεταίχμιο και μου τα έχουν στείλει σε διαφορετικές χρονικές περιόδους το καθένα. Συνδύασα, όμως, τα συγκεκριμένα, καθώς πιστεύω ότι είναι πολύ ταιριαστά αναγνώσματα για τις ιδιαίτερες συνθήκες που περνάμε αυτό το διάστημα λόγω της πανδημίας.
Το σκαντζοχοιράκι και η χελωνίτσα αγαπιούνται πολύ! Αλλά δεν μπορούν να αγκαλιάσουν ο ένας τον άλλον! Η σοφή κουκουβάγια τους λέει ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να δείξει κανείς την αγάπη του! Έτσι, το αγκαθωτό ζωάκι δοκιμάζει να εκφράσει το πώς νιώθει με χαμόγελα, γκριμάτσες, πεταχτά φιλιά και άλλα πολλά! Και η χελωνίτσα εισπράττει την αγάπη αυτή και την ανταποδίδει!!!
Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Όουεν ΜακΛάφλιν και εικονογράφος η Πόλι Ντάνμπαρ.
Το βιβλίο αυτό ήταν το πρώτο που διάβασα στα παιδιά όταν ξεκίνησε η τηλεκπαίδευση και δίνει πολλά εναύσματα τόσο για συζήτηση, όσο και για παιχνίδι! Για παράδειγμα, μιμηθήκαμε κι εμείς το σκαντζόχοιρο και δοκιμάσαμε να δείξουμε στους συμμαθητές μας την αγάπη μας με τους τρόπους που χρησιμοποίησε το ζωάκι!!!
Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ ωραίο ανάγνωσμα, τόσο για την εποχή του κορονοϊού όσο και για αργότερα, όταν όλα με το καλό τελειώσουν και το παιδί τύχει και είναι άρρωστο στο σπίτι ή υπάρχει κάποιο μέλος της οικογένειας ή κάποιος φίλος που ζει μακριά και που για κάποιο λόγο δεν είναι δυνατή η φυσική συνάντηση μαζί του.
Αυτή η σειρά είναι από τις αγαπημένες μου και την έχω ξεχωρίσει από τότε που πρωτοεργάστηκα στην εκπαίδευση, πριν αρχίσω να φτιάχνω τη βιβλιοθήκη των παιδιών!
Κάθε μέρα θα χρειαστεί να περιμένουμε για κάτι: για να πάρουμε το λόγο, να γίνει το φαγητό, να πάμε στο μπάνιο, να σταματήσει η βροχή και να βγούμε στην αυλή. Επιπλέον, μέσα στην πανδημία περιμένουμε να ανοίξουν τα σχολεία, να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα, να αγκαλιάσουμε τους αγαπημένους μας, να ταξιδέψουμε ξέγνοιαστα!
Παρόλο που η αναμονή είναι μια κατάσταση συνυφασμένη με τη ζωή, συχνά είναι εξαιρετικά δύσκολο να τη διαχειριστούμε, πόσο μάλλον τα παιδιά που έχουν ακόμη την ανωριμότητα, τη μη ολοκληρωμένη ανάπτυξη του νευρικού τους συστήματος και φυσικά τον εγωκεντρισμό!
Το βιβλίο "Η αναμονή δεν είναι για πάντα" αρχικά εξοικειώνει τα παιδιά με την έννοια της αναμονής. Σε ποιές καταστάσεις στη ζωή μας χρειάζεται να περιμένουμε; Πώς νιώθουμε όταν συμβαίνει αυτό; Και το σημαντικότερο: η αναμονή δεν είναι για πάντα!
Επομένως, όσο διαρκεί, ας μάθουμε να τη διαχειριζόμαστε με τρόπο υγιή και εποικοδομητικό, με σεβασμό προς στους υπόλοιπους ανθρώπους! Κι εδώ το βιβλίο προτείνει στα παιδιά τρόπους διαχείρισης της αναμονής.
Από την ίδια σειρά με το παραπάνω, "Οι ανησυχίες δεν είναι για πάντα" είναι ένα πολύ καλό βιβλίο, ιδιαίτερα για τα παιδιά εκείνα που ανησυχούν ευκολότερα για όσα συμβαίνουν ή μπορεί να συμβούν γύρω τους. Η πεταλουδίτσα μου είναι ένα τέτοιο παιδί.
Σε αυτό της το βιβλίο, η Ελίζαμπεθ Βέρντικ απενοχοποιεί τις ανησυχίες, καθώς είναι κάτι που όλοι βιώνουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας, για να μην πω στη μέρα μας, κάτι που σίγουρα ισχύει για εμάς τους γονείς! Η απενοχοποίηση αυτή μπορεί να είναι, κατά τη γνώμη μου, λυτρωτική για ένα παιδί, καθώς οι ανησυχίες μπορεί να του δημιουργούν και τύψεις, αν μάλιστα λαμβάνει από το περιβάλλον του μηνύματα τύπου "οι ανησυχίες σου είναι ανόητες" ή "σταμάτα να ανησυχείς". Εμείς σαν ενήλικες, οφείλουμε να σκύψουμε πάνω από την ανησυχία του παιδιού, να την ακούσουμε και να τη σεβαστούμε, όπως ακριβώς θα θέλαμε να κάνει κάποιος και για εμάς.
Στη συνέχεια, όπως και στο παραπάνω βιβλίο, προτείνει στα παιδιά κάποιους τρόπους που μπορούν να τα βοηθήσουν να διώξουν την ανησυχία τους, όπως να τη μοιραστούν με έναν ενήλικα που εμπιστεύονται, να κινηθούν, να δημιουργήσουν με τα χέρια τους ή να αγκαλιάσουν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο.
Συγγραφέας των βιβλίων είναι η Ελίζαμπεθ Βέρντικ και εικονογράφος η Μαριέκα Χέινλεν. Εδώ μπορείτε να δείτε και άλλα βιβλία της συγγραφέως που κυκλοφορούν από το Μεταίχμιο.
Ο Πίκο αρρώστησε και ακύρωσε το ραντεβού για παιχνίδι που είχε με τη Λόλα! Της σύστησε, μάλιστα, να μείνουν μακριά μέχρι εκείνος να γίνει καλά και σαν καλός φίλος, της έστειλε ένα πακέτο "απολύμανσης" για να το έχει πάντα μαζί της και να το χρησιμοποιεί!
Βέβαια η Λόλα έχει ενστάσεις σχετικά με όλα αυτά! Άλλωστε, εκείνη δεν αρρωσταίνει ποτέ! Όλα αυτά μέχρι την ώρα που φτάνει ο γιατρός στο κατώφλι της και της ζητάει να τη θερμομετρήσει! Φαίνεται πως τελικά ο Πίκο κόλλησε τη Λόλα!
Όπως όλα τα βιβλία της σειράς, έτσι και αυτό δεν θα μπορούσε να μην κερδίσει τα παιδάκια προσχολικής ηλικίας! Με έμμετρο, ευχάριστο κείμενο και χαρούμενη εικονογράφηση, η συγγραφέας του βιβλίου, Λίνα Σωτηροπούλου και η εικονογράφος Νεκταρία Καπατσούλια, μας εξοικειώνουν με τις μάσκες, τα αντισηπτικά, τις αποστάσεις και πάνω απ' όλα με την ψυχραιμία!!!
Πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα βιβλία θα μιλήσουν στην καρδιά των παιδιών και θα τα βοηθήσουν να κατανοήσουν περισσότερο αφενός το πώς αισθάνονται, αφετέρου ότι και άλλοι άνθρωποι σκέφτονται και νιώθουν τα ίδια πράγματα και τελικά, μέσα από τη φαντασία και την ταύτιση τους, να οπλιστούν με νοητικά και συναισθηματικά εργαλεία για να διαχειριστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους με υγιή τρόπο.
Εσείς έχετε ξεχωρίσει κάποιο βιβλίο κατάλληλο για την πανδημία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσείς τι λέτε;