2 παιδικά βιβλία για τη Θεοτόκο από τις εκδόσεις Άθως!

     Όπως σας είχα πει τότε που έχασα τον τρίτο μας μωράκι από παλίνδρομη κύηση, το γεγονός αυτό αφενός με έκανε να αγαπήσω περισσότερο την Παναγιά μας, αφετέρου συνειδητοποίησα την έντονη παρουσία της στη ζωή μου και τη Σκέπη της πάνω από την οικογένεια μας! 20 Μαρτίου 2015 γέννησα το σαμψωνάκο μου, 24 Μαρτίου 2017 έκανα την απόξεση, 15 Αυγούστου 2018 έκανα εισαγωγή και στις 16 γέννησα τον γκαστονάκο μου σε μια καισαρική με άριστη έκβαση!

     Χαίρομαι, λοιπόν, που μου δόθηκε η ευκαιρία να σας παρουσιάσω δυο βιβλία για τη Θεοτόκο από τις εκδόσεις Άθως Παιδικά, οι οποίες γνωρίζετε πόσο ποιοτικά ορθόδοξα βιβλία εκδίδουν!

Μαρία, η Μητέρα του Θεού

     Αυτό το βιβλίο δεν το αγάπησα μόνο εγώ, αλλά και τα παιδιά μου! Η συγγραφέας Αθηνά Ντάσιου-Γιάννου συγκεντρώνει όλες τις αναφορές στη Θεοτόκο που περιέχονται στην Καινή Διαθήκη και τις διανθίζει με απλή αφήγηση και επεξηγήσεις, ώστε να γίνουν αυτόνομες ιστορίες! Επειδή το βιβλίο είναι μεγάλο, διαβάζω κάθε βράδυ στα παιδιά από 2-3 σελίδες και σας λέω ότι δεν μου αφήνουν το περιθώριο να μην το κάνω! Κάθε βράδυ ζητούν ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ να τους διαβάσω "το βιβλίο με την Παναγία"! Αυτή δεν είναι και η επιτυχία ενός βιβλίου; Να το αναζητάς;

     Όταν η υπεύθυνη των εκδόσεων Άθως μου μίλησε για την εικονογράφηση της Χριστίνας Δουληγέρη, δεν θα μπορούσα να φανταστώ αυτό που είδα όταν το ξεφύλλισα για πρώτη φορά! Οι εικόνες είναι καθαρά βυζαντινές, μα και αέρινες μαζί! Πώς είναι αποτυπωμένες οι άκρες από τα ενδύματα και τα μαλλιά, σαν να ανεμίζουν απαλά και πόσο έντονα φαίνονται τα συναισθήματα στα πρόσωπα των ανθρώπων!!! Η τόσο καλή εικονογράφηση με βοηθά, όταν διαβάζω το βιβλίο στα παιδιά, να τους κάνω ερωτήσεις και να τους καλλιεργώ την ενσυναίσθηση. Ας πούμε, γιατί η Παναγία δείχνει τρομαγμένη όταν αντικρίζει τον άγγελο; Γιατί η Άννα κοιτάζει με στεναχώρια τα παιδάκια που παίζουν και γιατί οι άλλες δυο γυναίκες την κοιτάζουν έτσι πλάγια; Απίστευτο το πόσο βάθος μπορεί να αποκτήσει η κουβέντα!

     Πόσες κουβέντες ξεκίνησαν από το βιβλίο αυτό! Η Παναγία, γράφει, μελετούσε τις αρετές που αναφέρονται στις Γραφές και εξασκούνταν σε αυτές! Έτσι μιλήσαμε για το τι είναι αρετή και ποιές είναι οι αρετές! Τι άκουσα!!!

- Να μαζεύεις το δωμάτιο σου (νοικοκυροσύνη)

- Να είσαι απλός

- Να προσέχεις τα ζώα

- Να αγαπάμε το Θεό

- Να μη γκρινιάζουμε για αυτά που μας έδωσε ο Θεός

- Ούτε να είμαστε οι πιο όμορφοι, όπως έκανε ο Γκαστόν...

...και γενικώς δε με άφηναν να μιλήσω γιατί είχαν ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ να μου πουν και τόσες σκέψεις που τους κατέκλυζαν!

Όταν γελάει ο ουρανός #3

     Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σίγουρα σε μεγαλύτερα παιδιά, πιστεύω από 7 ετών και πάνω, όχι λόγω της έκτασης των κειμένων (κάθε ιστορία ξεδιπλώνεται σε λίγες μόνο σελίδες) αλλά λόγω του μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας του. Οι νέες λέξεις είναι πολλές και θα πρέπει να σταματάτε πολύ συχνά την αφήγηση για να εξηγείτε ή αλλιώς θα πρέπει να απλοποιήσετε το κείμενο (κάτι που έκανα κι εγώ), αφού πρώτα όμως διαβάσετε μόνη σας ολόκληρη την ιστορία, ώστε να μην κολλάτε την ώρα της αφήγησης!

     Παρόλα αυτά, αν το παιδάκι σας βρίσκεται στις μεσαίες τάξεις του Δημοτικού και πάνω, πιστεύω ότι μπορεί να ανταποκριθεί στο κείμενο και να απολαύσει τις ιστορίες!

     Το βιβλίο της Άννας Ιακώβου, αφηγείται δώδεκα ιστορίες για Παναγιές με παράξενες ονομασίες! Συγκεκριμένα, θα διαβάσετε πώς πήρε το όνομα της η Παναγιά η Κακιά Μέλισσα, η Κρασοπαναγιά, η Καστρέλλα, η Κλεφτρίνα, η Ανέμη, η Παναγιά του Γλωσσά, η Βηματάρισσα, η Καβουράδαινα, η Μαρουλιανή, η Φιδιώτισσα, η Αρκουδιώτισσα και η Παναγιά η Γοργόνα! Όλες αυτές οι Παναγιές έχουν η καθεμία το δικό της εκκλησάκι και όλα βρίσκονται σκορπισμένα στην Ελλάδα! Σίγουρα μετά το βιβλίο αυτό, θα θελήσετε να επισκεφθείτε κάποιες από αυτές!

     Κάθε ιστορία είναι ξεχωριστή! Εμένα μου εντυπώθηκε έντονα η Κρασοπαναγιά, την οποία έχτισε ένας βαρκάρης που της έκανε τάμα να τον σώσει από τη μεγάλη τρικυμία κι εκείνος θα της έχτιζε ένα εκκλησάκι στην πρώτη ξέρα που θα αντίκριζε, με το κρασί που κουβαλούσε στο αμπάρι του! Και πράγματι το εκκλησάκι αυτό στα Μέθανα, είναι χτισμένο με λάσπη καμωμένη από κρασί και όχι από νερό! Το κρασί εκείνο που βρισκόταν στο αμπάρι του βαρκάρη!!!

     Την εικονογράφηση έχει επιμεληθεί η Εύα Καραντινού, της οποίας έχουμε άπειρα βιβλία (είναι και πολύ παραγωγική!) αλλά από αυτά σας έχω μόνο παρουσιάσει το βιβλίο του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο blog του Familives. Δεσμεύομαι, όμως, να σας παρουσιάσω περισσότερα από τη συγκεκριμένη εικονογράφο!

Χρόνια μας πολλά λοιπόν!

Βοήθεια μας η Παναγία!