Η μαμά διαβάζει: Ανάμεσα σε δύο μάνες

     Ήταν όταν ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο, που είδα γραμμένη για πρώτη φορά τη φράση "θρησκευτικό μυθιστόρημα"! Γνωρίζατε πως υπάρχει τέτοια κατηγορία βιβλίων; Ουσιαστικά πρέπει να έχω διαβάσει στη ζωή μου 2-3 τέτοια, κυρίως μικρότερη ("Απαλός Άνεμος" είναι ο μόνος τίτλος που θυμάμαι και ίσως ανήκει σε αυτήν την κατηγορία).

     Το βιβλίο "Ανάμεσα σε δύο μάνες" για το οποίο θα σας μιλήσω σήμερα, είναι λοιπόν ένα θρησκευτικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο έχει γράψει ο Ιερομόναχος Αντώνιος Ρωμαίος και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Πλω.

     Στη βίλα "Καλή Ελπίδα" ένα πρωινό κηδεύεται ο παππούς μιας μεγάλης και ευκατάστατης οικογένειας, ο Πέτρος Λεοπάρδος. Ο Πέτρος στα νιάτα του, εργαζόταν στο εστιατόριο των γονιών του στην Αυστραλία, όμως οι αβάσταχτες οικογενειακές συνθήκες τον οδήγησαν στο εξωτερικό, όπου και παντρεύτηκε. Ο γάμος του όμως σύντομα φαλίρισε, αφού η γυναίκα του τον εγκατέλειψε με ένα μωράκι 50 ημερών στην αγκαλιά του, για χάρη κάποιου εφήμερου έρωτα. Ο πόνος του αβάσταχτος, μα ήρθαν έτσι τα πράγματα που με τη μεσολάβηση του πνευματικού του, βρέθηκε μια καλή κοπέλα που θέλησε να αγκαλιάσει το ορφανό και έτσι ο Πέτρος παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, χωρίς όμως να αποκτήσει άλλα παιδιά με τη νέα του γυναίκα. Έπειτα από κάποια χρόνια, θέλησε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα, όπως και το έκανε.

     55 χρόνια μετά, στη βίλα που ο ίδιος έχτισε, ζει ο μοναχογιός του Στέφανος μαζί με τη γυναίκα του, τα 5 παιδιά τους, τη μητριά του και δύο ακόμη ηλικιωμένες συγγενείς του. Την επόμενη της κηδείας του παππού, την πόρτα της βίλας χτυπά μια ηλικιωμένη ζητιάνα, ρακένδυτη και τραυματισμένη. Η μία από τις κόρες του Στέφανου θα τη λυπηθεί και θα τρέξει να την περιποιηθεί. Που να ήξερε πως αυτή η γριά είναι η πραγματική της γιαγιά, η μητέρα που πριν χρόνια εγκατέλειψε τον πατέρα της!!!

     Φυσικά, ούτε η ίδια γνώριζε που την έριξε η μοίρα. Η υποψία επιβεβαιώνεται σταδιακά από όλα τα μέλη της οικογένειας και έρχεται να πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία! Αναμνήσεις ξυπνούν, ζήλιες εμφανίζονται, τύψεις βασανίζουν, μίση ξεσπαθώνουν, ένα ξαφνικό εγκεφαλικό και στη μέση ο πνευματικός της οικογένειας και φίλος του παππού Πέτρου, που προσπαθεί να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη, ενώ παράλληλα προσπαθεί να οδηγήσει τα πνευματικά του παιδιά στο δρόμο της αγάπης και της συγχώρεσης.

     Ποιοί θα καταφέρουν να συγχωρήσουν την άσωτη μητέρα; Αυτό κι αν είναι έκπληξη!!! Παρόλο που ο συγγραφέας δεν έχει πρόθεση να κρατήσει μυστική για πολύ την ταυτότητα της γριάς ζητιάνας (αν και θα το ήθελα, καθαρά για χάρη της αναγνωστικής απόλαυσης) το τέλος του βιβλίου είναι πραγματικά συγκλονιστικό! Δεν το περίμενα έτσι όπως εξελίχθηκε! Μέχρι τη μέση πήγαιναν όλα τόσο ομαλά και έπειτα... κατήφορος! Ή κορύφωση!! Οι σελίδες μετά τη μέση καταπίνονται και αυτό εξηγεί το γεγονός ότι το διάβασα σε τρία βράδια!

     Πόσα μηνύματα μου πέρασε μια απλή ιστορία! Για τη συγχώρεση, την υποκρισία, την άδικη κρίση, την περηφάνια, την εγωπάθεια που συχνά κρύβεται πίσω από τη μάσκα του ηρωισμού και της αυτοθυσίας! Και όλα αυτά τα έγραψε ένας ιερέας! Πόσο καλά φαίνεται να γνωρίζει τις σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής!!! Με εντυπωσίασε η χειρουργική ματιά του στις καρδιές των ηρώων του!! Κάνει μπαμ πως είναι και Εξομολόγος!


     Διαβάζοντας μια ευχάριστη ιστορία, κέρδισα πολλά! Αυτό κι αν είναι μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!! Σας το προτείνω λοιπόν, ειδικά αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από διδαχές και αναζητάτε κάτι ευχάριστο μα παράλληλα διδακτικό!

Σας φιλώ!