Η πιο ευχάριστη είδηση του 2018!

     Δύσκολο, πολύ δύσκολο το φετινό καλοκαίρι, και για εμάς όχι μόνο το καλοκαίρι. Το 2018 μέχρι στιγμής μας επιφύλασσε πολλά δυσάρεστα:

• Ο παππούς μου, που φρόντιζαν οι γονείς μου στο πατρικό μου σπίτι πέθανε
• Η πολυαγαπημένη γιαγιά του άντρα μου πέθανε
• Ένα αγαπημένο μας νεαρό άτομο που φιλοξενούσαν παλιότερα οι γονείς μου βρέθηκε πνιγμένο (όχι από τις φωτιές)
• Έπειτα οι φωτιές στην Αττική με τόσες δυσάρεστες εξελίξεις που μας συγκλόνισαν όλους
• Καπάκι οι πλημμύρες και οι σεισμοί
• Στο ενδιάμεσο ο θάνατος της μαίας με τα 10 παιδιά

Βασικά, περιμένω πότε θα πέσει ο μετεωρίτης!

     Όμως, ανάμεσα σε όλα αυτά τα δυσάρεστα, βιώνω στη ζωή μου το πιο ευχάριστο γεγονός της χρονιάς: είμαι έγκυος στην τρίτη μας ευλογία!! Μάλιστα, δεν είμαι απλώς έγκυος, είμαι και στο μήνα μου!!! Ένα χρόνο ακριβώς αφού έμεινα έγκυος στο αγγελούδι που χάσαμε, μάθαμε πως ο Θεός μας έστειλε νέο πακετάκι!

     Άργησα λίγο να σας το πω ε; Την προηγούμενη φορά, στην τρίτη μου εγκυμοσύνη που κατέληξε σε παλίνδρομη κύηση, το είχα μοιραστεί μαζί σας ήδη από τις αρχές του 4ου μήνα. Αυτή τη φορά όμως, παρόλο που ήθελα πολύ να μοιραστώ τη χαρά μου, πάντα κάτι με κρατούσε. Και αυτό το κάτι ήταν πάντα ο φόβος μου.

     Στην αρχή, ήταν ο φόβος του 1ου τριμήνου. Να ακούσουμε την καρδούλα του, να "πιαστεί", να περάσει η περίοδος με το μεγάλο ποσοστό παλίνδρομων κυήσεων.

     Έπειτα, ο φόβος του 4ου μήνα. Όλον τον 4ο μήνα φοβόμουν μήπως συμβεί πάλι εκείνο το άγνωστο "κάτι" που έκανε την καρδούλα του τρίτου μου μωρού να σταματήσει να χτυπάει. Φοβόμουν συνεχώς μήπως πέθανε και δεν το κατάλαβα (εφόσον ακόμα δεν το ένιωθα) και κάθε 5 μέρες ήμουν στο γιατρό για να ακούσω την καρδούλα του. Η παλαβή μαμά εδώ και μαζί να σέρνει στο γιατρό και τον άντρα της, που δεν ήταν παλαβός αλλά με τα κλάματα και τους φόβους της τον παλάβωσε κι αυτόν και ούτε μυαλό να δουλέψει δεν είχε!

     Όλα φαίνονταν καλύτερα στον 5ο μήνα, όταν άρχισα να ακούω το μωρό μου να κλωτσάει. Μέχρι που άρχισα να σκέφτομαι τη γέννα. Τελικά όταν πας να γεννήσεις για πρώτη φορά, είναι όλα καλύτερα. Δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να πάθεις, κάθεσαι πάνω σε ένα απαλό ροζ συννεφάκι!

Φωτογραφίζω την κοιλιά, αλλά και το 

καινούργιο μου φόρεμα!!

     5 χρόνια μετά την πρώτη γέννα, 3,5 χρόνια μετά τη δεύτερη και 1,5 χρόνο μετά την απόξεση, έχω μάθει πολύ περισσότερα πράγματα σχετικά με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Έτσι, είχα πιο πολλά να φοβηθώ. Τη θρόμβωση, τις συμφύσεις, τις πιθανές επιπλοκές της επισκληριδίου, γενικώς το ενδεχόμενο να χαιρετήσω τα παιδιά μου καθώς φεύγω για το μαιευτήριο και να μην τα ξαναδώ ποτέ. Καθώς ξέρω καλά ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στις τραγωδίες, αυτό το ξέρει πολύ καλά και η Γιάννα, η οποία μετά από τις απώλειες της, παραλίγο να χάσει και το ουράνιο τόξο της μπροστά στα μάτια της.


     Πάσχιζα σε όλη την εγκυμοσύνη να φτιάξω ψυχολογία, αλλά μια πεθαίνει ο ένας, μια ο άλλος, μια όλοι μαζί, μυρίζει πολύ θάνατο η ατμόσφαιρα βρε παιδί μου και δε με βοηθούσε! Είχα και τη σκέψη και τις τύψεις της δεύτερης καισαρικής, δε βοηθούσε σε θέμα υποστήριξης και το περιβάλλον (όχι το συγγενικό, το φιλικό θα έλεγα), οπότε ένιωθα πολύ ευάλωτη για να μοιραστώ ένα τόσο πολύτιμο νέο. Ευάλωτη στο τι θα ακούσω και στο τι θα διαβάσω, γιατί όπως καταλαβαίνετε ήταν πολύ ευαίσθητη η φάση όλη που περνούσα.

     Τώρα που έχω πια μπει στο μήνα μου και έχω συμφιλιωθεί πάνω κάτω με όλα όσα άκουσα, έμαθα, φοβάμαι και προσδοκώ, σας το λέω κι εσάς: προσοχή τι λέτε στις εγκύους!! Και όχι μόνο τι λέτε, αλλά και πως το λέτε και πως κοιτάτε και πως κουνάτε το κεφάλι σας ακόμη!!! Δεν ξέρετε τι περνάει μέσα της η κάθε γυναίκα! Να είστε όσο μπορείτε υποστηρικτικοί και να εστιάζετε στο πιο σημαντικό: Σε λίγο καιρό η μαμά θα κρατάει την ευλογία της αγκαλιά!!!! Και αυτό που θέλουν όλοι είναι να βγουν από τη διαδικασία του τοκετού γεροί και χαρούμενοι και οι δύο!!!

     Πίσω στα δικά μας λοιπόν: Το τρίτο μας παιδάκι είναι αγοράκι και θα γεννηθεί μέσα στον Αύγουστο με το καλό! Η εγκυμοσύνη αυτή μου έπεσε πολύ βαριά. Παρόλο που σε όλη τη διάρκεια της δεν είχα ούτε μια επιπλοκή, ούτε μια σταγόνα αίμα (σε αντίθεση με το αγγελούδι μου που όλο κάτι είχα και όλο έπρεπε να κρεβατώνομαι) και δοξάζω το Θεό γι΄αυτό, κατά τα άλλα δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου ήδη από την αρχή.

     Εξάντληση, κούραση, λαχάνιασμα, να μην μπορώ να ανέβω σκάλες, να παρακαλάω πότε θα τελειώσει το σχολείο για να μη χρειάζεται να βάζω και να βγάζω την πεταλουδίτσα μου από το κάθισμα αυτοκινήτου, να μην μπορώ να σταθώ όρθια και στο τελευταίο τρίμηνο να νιώθω ότι αν σκύψω πάνω από μία δυο φορές την ημέρα, φλουπ- θα γεννήσω! 

Αργήσαμε αλλά τα ετοιμάσαμε όλοι μαζί τα μωρουδιακά!

     Η πεταλουδίτσα μου στην αρχή ήταν πολύ επιφυλακτική με το θέμα της εγκυμοσύνης. Είχε, βλέπετε, και μια άσχημη εμπειρία στο ιστορικό της. Με τον καιρό άρχισε να παίζει με τα κουκλάκια της, ότι δήθεν τα γεννούσε και κάποια πέθαιναν, κάποια ζούσαν. Έπειτα, άρχισε να με ρωτάει για το ενδεχόμενο να πεθάνει και αυτό το μωρό, αν θα στεναχωρηθώ και αν θα κλαίω. Φοβόταν επίσης μήπως πάθω εγώ κάτι. Όλα αυτά πολύ δύσκολα της τα έβγαζα, γιατί δεν ανοίγεται εύκολα, αλλά βοηθούσε και το γεγονός ότι την είχα στο νηπιαγωγείο και παρατηρούσα άμεσα τι έλεγε και πως αντιμετώπιζε το θέμα μέσα στην ομάδα.

     Πλέον, έχουμε όλοι προετοιμαστεί με καλή διάθεση για τον ερχομό του μπέμπη. Ο σαμψωνάκος μου δείχνει ποια παιχνίδια θα του δίνει, μου αγκαλιάζει την κοιλιά, με ρωτάει πότε θα το γεννήσω! Η πεταλουδίτσα μου τα ίδια (εκτός από το αγκάλιασμα, είπαμε μην παραγνωριστούμε κιόλας!) Το σπίτι και οι βαλίτσες είναι έτοιμες, το ίδιο κι εγώ! Εντάξει εκτός από κάποιες στιγμές τα βράδια που η ανησυχία μου ξυπνά και πάλι. Αλλά ας είναι καλά το κομποσχοίνι μου, έχω βρει την ηρεμία μου!

Μεταποίηση ρούχων από συμβατικά σε εγκυμοσύνης!

     Παρόλο που εγώ θα είμαι σε φάση ετοιμότητας/γέννας αυτές τις ημέρες, στο blog θα ανεβαίνουν κάποιες προγραμματισμένες αναρτήσεις που έχω ετοιμάσει. Κατά τα άλλα, θα μαθαίνετε τα νέα μου από το Facebook και το Instagram!


     Τέλος, θέλω να σας παρακαλέσω κάτι: να κάνετε μια προσευχή για μένα και για το μωρό μου, να πάνε όλα καλά στη γέννα και να μην έχουμε επιπλοκές! Κι εγώ σας υπόσχομαι ότι μόλις με το καλό γεννήσω θα σας το πω!

     Εύχομαι το 2018 να φέρει και σε εσάς πολύ ευχάριστα γεγονότα, για να ισοσταθμιστεί λίγο η πίκρα που πήραμε φέτος ως τώρα.

Σας φιλώ και καλό Δεκαπενταύγουστο!