Πώς να μείνετε θετική σε έναν κόσμο μίζερο #8: Θυμηθείτε τα παλιά!

πηγή

     Το παρελθόν μας, όμορφο ή άσχημο, είναι αυτό που μας καθορίζει μέχρι ενός βαθμού. Το θέμα είναι, αν αξιοποιούμε τα βιώματά μας με τρόπο που να μας πάνε μπροστά και όχι να μας κάνουν να απογοητευόμαστε και να παλινδρομούμε!

Πώς οργανώνω τις συνταγές μου!

     Από μικρή είχα δείξει αγάπη για την κουζίνα, απλώς δεν ήμουν αρκετά ώριμη για να το καταλάβω. Όταν ήμουν ακόμη μαθήτρια του Γυμνασίου, τότε που δεν είχαμε το ίντερνετ, αλλά βρίσκαμε συνταγές μόνο σε βιβλία και περιοδικά, θυμάμαι τον εαυτό μου να ξεψαχνίζει τις κυριακάτικες εφημερίδες του πατέρα μου, μαζί και τα ένθετα, για να βρω συνταγές που θα ήθελα να δοκιμάσω. Όταν έβρισκα κάτι που μου άρεσε, έπαιρνα το ψαλίδι, την έκοβα και την έβαζα σε ένα φάκελο με αυτάκια και λάστιχο.

Τουρλου-μπούκι ή αλλιώς μπριάμ!!

Έτσι λέμε στην οικογένειά μας το τουρλού ή αλλιώς μπριάμ!! Είναι ένα εξαιρετικά νόστιμο φαγητό, ιδανικό για τις νηστείες και αν βάλετε και πατατούλες είναι και χορταστικό! Αν δεν το θέλετε νηστίσιμο, μπορείτε να το Απογειώσετε με φέτα!! Τα υλικά που σας γράφω, καθώς και οι ποσότητες, είναι ενδεικτικά κατά προσέγγιση και μπορείτε να αυξομειώσετε ή να παραλείψετε ό,τι θέλετε, αναλόγως με το γούστο σας αλλά και το τι υπάρχει στο ψυγείο σας!

Πως να μείνετε θετική σε έναν κόσμο μίζερο #7: προσφέρετε!

     Το ημερολόγιο "Το Άγγελμα της Ημέρας" που μου έπαιρνε η μητέρα μου όταν ήμουνα μικρή, έγραφε σε μια σελίδα του: "Δέκα τρόποι για να γίνετε και πάλι χαρούμενοι: προσφέρετε. Έπειτα, επαναλάβετε άλλες εννέα φορές". Και αυτή είναι η αλήθεια! Πιστεύω πως η μεγαλύτερη αιτία που νιώθουμε ψυχολογική κατάπτωση, είναι επειδή έχουμε βάλει τον εαυτό μας στο κέντρο του κόσμου μας και ασχολούμαστε με τα προβλήματά μας λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο να ασχοληθεί κανείς σε αυτή τη ζωή! Βγείτε από το καβούκι σας, κοιτάξτε λίγο πιο πέρα και θα δείτε ανθρώπους με δέκα φορές μεγαλύτερα προβλήματα από τα δικά σας! Κι εκεί μπορείτε να δώσετε μια χείρα βοηθείας! Δοκιμάστε το και θα δείτε πόσο καλά θα νιώσετε! Ναι, το δόσιμο είναι σχεδόν μια ιδιοτελής πράξη, αφού "στο χέρι που προσφέρει ένα τριαντάφυλλο, πάντα μένει λίγο άρωμα"!! Και όχι μόνο θα νιώσετε χαρούμενες και χρήσιμες, αλλά θα αρχίσετε να μαζεύετε και μισθό στον Ουράνιο αποταμιευτικό λογαριασμό σας! "Όποιος ελεεί τον φτωχό, δανείζει στο Θεό και ανάλογα με την ελεημοσύνη του αυτή θα λάβει την ανταπόδοση... (Παροιμ. 19,17)" Ποιός δεν θέλει να βάλει τέτοια ευλογία μέσα στη ζωή του;

Ματιά στην εβδομάδα μου #13: οι μουσαφίριδες, τα λάφυρα κι ο ερχομός της Άνοιξης!

     Οι ημέρες που πέρασαν ήταν υπέροχες! Και πιστεύω πως ήταν υπέροχες επειδή εστίασα στα όμορφα πράγματα της καθημερινότητάς μου και ένιωσα τόσο χαρούμενη!

Πεντανόστιμο κέικ με μήλο και βρώμη!!!

     Αυτό το κέικ προήλθε από την επιθυμία μου να χρησιμοποιήσω τη βρώμη σαν αλεύρι και από την προσαρμογή διαφόρων συνταγών στο προσωπικό μου γούστο!!! Το αποτέλεσμα μας ενθουσίασε όλους, ακόμη και τη μικρή μου (τι λιχούδικα που είναι τα παιδιά!!)! Το  καλό είναι ότι δε χρειάζεται μίξερ και μπορείτε κι εσείς να το προσαρμόσετε στα δικά σας γούστα, να προσθέσετε, δηλαδή, καρύδια, ψηφίδες σοκολάτας, λίγο λικέρ ή να αλλάξετε τις αναλογίες των μπαχαρικών! Επίσης, μπορείτε να αλλάξετε και στις ζάχαρες τις αναλογίες! Εγώ έβαλα τις συγκεκριμένες, μιας και τις είχα στο σπίτι! Την επόμενη φορά θα το δοκιμάσω χωρίς αυγό, για να δω αν βγαίνει και σε νηστίσιμο!!!

Ματιά στην εβδομάδα μου #12: Πάσχα από το σπίτι!

     Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές της ορθοδοξίας! Εδώ και δύο χρόνια, όμως, δεν την έχω ευχαριστηθεί καλά! Πέρυσι που κάναμε Πάσχα στη Λιβαδειά, ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και έτσι έκατσα μέσα με την κόρη μου, που ήταν ακόμη πολύ μικρούλα και φοβόμουν μήπως κρυώσει! Φέτος που είμαι ακόμη ασαράντιστη, μείναμε Ναύπακτο οικογενειακώς, στο σπιτάκι μας! Όσοι από εσάς δεν το ξέρετε, σας πληροφορώ πως η Ναύπακτος είναι υπέροχη τη Μεγάλη Εβδομάδα και σας προτείνω να την επισκεφτείτε, ειδικά τη Μεγάλη Παρασκευή! Συγκεκριμένα, κατά την περιφορά των επιταφίων, συναντιούνται κάθε χρόνο μπροστά στο λιμάνι οι επιτάφιοι των δύο κεντρικών εκκλησιών, όπου ο δήμος έχει στήσει υπερθέαμα με φωτιές στο κάστρο, φλεγόμενο σταυρό, βυζαντινή μουσική και πυροτεχνήματα. Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα έρχονται για να παρακολουθήσουν το έθιμο από κοντά!

Της χαράς η ημέρα! (ποίημα για την Ανάσταση)

Πηγή

Στην αναστάσιμη χαρά

χτυπούν καμπάνες στην καρδιά μου!

Χίλια γλυκόλαλα πουλιά

το τραγουδούν ολόγυρά μου:

-Οι Μυροφόρες το πρωινό,

βρήκαν τον τάφο αδειανό!

Ανάσταση! Κι αγγελικά

θούρια ως τον Άδη κάτου

το διαλαλούν θριαμβικά:

Άνοιξ' η πύλη του θανάτου!

Έβγα ψυχή μου να χαρείς!

Μέσα στον τάφο πια, κανείς!

Πάσχα ιερό! Στην Εκκλησιά

το "Μέγα Δείπνο" μας προσμένει!

Νέα ζωή ο Χριστός κερνά

κι είμαστε 'μεις οι καλεσμένοι!

Αναστημένε Λυτρωτή!

Άλλη πια γεύση σαν αυτή;!

Χριστός Ανέστη! "Ειρήνη υμίν"!

Είναι το χάρισμα δικό Του!

Η αγάπη Του άσωστη κυλά

πάντα για μας απ' το Σταυρό Του!

Χριστός Ανέστη! Το φιλί

πάρτε και δώστε, Χριστιανοί!

Πηγή: Περιοδικό "Αγία Ταβιθά"

Λοχεία ξανά: οι βραδινές μας περιπέτειες!!!!

     Ξεκινάω ήδη από το μαιευτήριο με θηλασμό ανά τρίωρο. Και το βράδυ. Στην αρχή πάνε όλα καλά. Η νύστα συσσωρεύεται, απλά δεν το καταλαβαίνω ακόμη. Μόλις αρχίσω να το καταλαβαίνω, αρχίζουν και οι ανωμαλίες στο πρόγραμμα. Ο μπέμπης πεινάει πριν το τρίωρο, αλλά και μετά από το θηλασμό! Οπότε, θηλάζω "λίγο" παραπάνω. Εκεί που ρύθμισα το ξυπνητήρι για τις 12, το αλλάζω για τις 2, έπειτα για τις 3.30. Και πριν προλάβει να χτυπήσει, γύρω στις 2.30, ο μπέμπης πείνασε και πάλι! Έτσι, καταλήγω να θηλάζω για ώωωρες και μόλις τον αφήνω στην κούνια του, τσουπ, να, πιάνει πάλι τη γκρίνια. Τον σηκώνω να τον ρέψω και πάλι, μήπως ζορίζεται και βγάζει έναν τόνο γάλα πάνω στα σεντόνια και τη μπλούζα μου. Παράφαγε το μαναράκι μου. "Αγάπη μου, κράτα τον λίγο για να αλλάξω". Ο κακομοίρης σηκώνεται πρόθυμος και κρατάει το μπέμπη μισοροχαλίζοντας. Αλλάζω ρούχα και σεντονάκι.