Πως να μείνετε θετική σε έναν κόσμο μίζερο #7: προσφέρετε!

     Το ημερολόγιο "Το Άγγελμα της Ημέρας" που μου έπαιρνε η μητέρα μου όταν ήμουνα μικρή, έγραφε σε μια σελίδα του: "Δέκα τρόποι για να γίνετε και πάλι χαρούμενοι: προσφέρετε. Έπειτα, επαναλάβετε άλλες εννέα φορές". Και αυτή είναι η αλήθεια! Πιστεύω πως η μεγαλύτερη αιτία που νιώθουμε ψυχολογική κατάπτωση, είναι επειδή έχουμε βάλει τον εαυτό μας στο κέντρο του κόσμου μας και ασχολούμαστε με τα προβλήματά μας λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο να ασχοληθεί κανείς σε αυτή τη ζωή! Βγείτε από το καβούκι σας, κοιτάξτε λίγο πιο πέρα και θα δείτε ανθρώπους με δέκα φορές μεγαλύτερα προβλήματα από τα δικά σας! Κι εκεί μπορείτε να δώσετε μια χείρα βοηθείας! Δοκιμάστε το και θα δείτε πόσο καλά θα νιώσετε! Ναι, το δόσιμο είναι σχεδόν μια ιδιοτελής πράξη, αφού "στο χέρι που προσφέρει ένα τριαντάφυλλο, πάντα μένει λίγο άρωμα"!! Και όχι μόνο θα νιώσετε χαρούμενες και χρήσιμες, αλλά θα αρχίσετε να μαζεύετε και μισθό στον Ουράνιο αποταμιευτικό λογαριασμό σας! "Όποιος ελεεί τον φτωχό, δανείζει στο Θεό και ανάλογα με την ελεημοσύνη του αυτή θα λάβει την ανταπόδοση... (Παροιμ. 19,17)" Ποιός δεν θέλει να βάλει τέτοια ευλογία μέσα στη ζωή του;

     Με αφορμή αυτή την ανάρτηση, μου ήρθε πολύ έντονα στο μυαλό μου η μακαρίτισσα η γιαγιά μου και θα διαβάσετε παρακάτω γιατί. Θα τη βρείτε παντού στο κείμενο!!

     Σας προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο "Περί Ελεημοσύνης, Αγάπης και Φιλανθρωπίας" των εκδόσεων "Ορθόδοξη Κυψέλη" το οποίο θα σας ζεστάνει την καρδιά! Υπάρχουν, λοιπόν, πολλοί τρόποι για να προσφέρετε στους συνανθρώπους σας και σας βεβαιώνω πως τα χρήματα είναι ο τελευταίος!!! Ορίστε κάποιες ιδέες που μπορείτε  να δοκιμάσετε:

     1. Ένα τηλεφώνημα. Σίγουρα θα έχετε έναν μοναχικό συγγενή, μια θεία που έχασε πρόσφατα τον άντρα της, έναν άρρωστο ξάδερφο, μια φίλη που μόλις γέννησε ή που είναι στεναχωρημένη. Σηκώστε το ακουστικό και κάντε ένα τηλεφώνημα! Δείξτε το ενδιαφέρον σας! Ποιός δεν θέλει να δεχτεί λίγη αγάπη; Πόσες φορές σας πήραν από ενδιαφέρον και νιώσατε όμορφα; Το ενδιαφέρον είναι κι αυτό μια προσφορά και μάλιστα από το χρόνο σας, από το πολυτιμότερο αγαθό σας. Ρωτήστε τον συνάνθρωπό σας τι κάνει, πως τα περνάει, αν είναι καλά, τα νέα του! Ειδικά οι μοναχικοί άνθρωποι, το μόνο που έχουν για παρέα είναι μια τηλεόραση και ένα τηλέφωνο! Και η τηλεόραση... δεν κουβεντιάζει! Πιάνει το μονόλογο!!!

     Προγραμματίστε μια στιγμή της ημέρας ή της εβδομάδας για το σκοπό αυτό. Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου αυτό έκανε και μάλιστα 2 φορές την ημέρα! Κατά τις 12, μόλις τελείωνε το μαγείρεμα και κατά τις 8, μετά τη Λάμψη!!! Μάλιστα, η γιαγιά μου! Θεωρούσε πως οι άλλοι είχαν περισσότερη ανάγκη από ένα τηλεφώνημα και ποτέ δε συνεριζόταν να πει "α, αυτός δεν με παίρνει, δεν θα τον πάρω ούτε κι εγώ!" Μια γιαγιά με Γ κεφαλαίο!!!

     2. Μια επίσκεψη. Έχετε τον παππού σας στο γηροκομείο, τη φίλη σας στο νοσοκομείο, κάποιον γνωστό σας στη φυλακή!! Περάστε και κάντε μια επίσκεψη! Πάρτε μια πορτοκαλάδα και πηγαίνετε στη γιαγιά που είναι μόνη της και κάντε της λίγη παρέα! Μπορεί να σας δείξει και βελονάκι ή να σας δώσει μια συνταγή! Οι γενιές έχουν πολλά να μοιραστούν!

     Αλλά, ακόμη και αν δεν έχετε κανέναν, φτιάξτε μερικά κουλουράκια και μια Κυριακή πρωί, επισκεφτείτε το γηροκομείο, μόνη σας ή με τα παιδάκια σας. Πείτε στους παππούδες "καλημέρα", χαμογελάστε τους, ρωτήστε τους τι κάνουν! Μπορεί να μοιραστούν απίθανες ιστορίες μαζί σας! Και όταν θα είναι η ώρα να φύγετε, θα προσέξετε πως οι παππούδες αναζωογονήθηκαν, σαν να ξύπνησαν από έναν λήθαργο! Αυτό κάνει η ανθρώπινη επαφή, η οποία δεν είναι συχνή σε τέτοια ιδρύματα.

"Διότι δεν είπε, ήμουν ασθενής και δεν με αναστήσατε, αλλά δεν με επισκεφθήκατε. Δεν είπε, εις τη φυλακήν ήμουν και δεν με βγάλατε έξω, αλλά δεν ήλθατε να με δείτε". ~Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

     3. Τα ρούχα/ παιχνίδια/ βιβλία/ έπιπλά σας. Σίγουρα το έχετε συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν άνθρωποι με πολύ λιγότερα αγαθά. Συγκεντρώστε τα ρούχα που δε φοράτε πια και δωρίστε τα στο Φιλόπτωχο της ενορίας σας, στην Πρόνοια του Δήμου ή σε άλλες οργανώσεις! Μπορείτε ακόμη να τα προσφέρετε σε φίλες και συγγενείς που ενδιαφέρονται! Εμείς στο νηπιαγωγείο συγκεντρώνουμε ρουχισμό και τρόφιμα κάθε χρόνο και μάλιστα δυο φορές! Χριστούγεννα και Πάσχα. Και πολλές φορές έρχονται μητέρες και μου λένε: "έχω πολλά να σας δώσω, εμείς τα πετάμε!" Και μου κάνει τόσο τρομερή εντύπωση! Μην πετάτε τίποτε που είναι σε καλή κατάσταση!

     Δυο φορές το χρόνο που αλλάζετε τις ντουλάπες, βγάλτε στην άκρη ό,τι δεν θέλετε πια. Μάθετε στα παιδιά σας να κάνουν το ίδιο και με τα παιχνίδια τους. Θα εκπλαγείτε όταν δείτε πόσα θα βγάλουν για χάρισμα! Με αυτόν τον τρόπο ξεμπλοκάρετε και τις ντουλάπες σας και δίνετε στα παιδιά σας ένα καλό μάθημα αλλά και παράδειγμα. Επίσης, τα έπιπλα που δε χρειάζεστε πια λόγω μετακόμισης ή για άλλο λόγο, μπορείτε να τα δωρίσετε στο Σύλλογο Πολυτέκνων, σε κάποια οικογένεια ή νηπιαγωγείο (χρησιμοποιούμε σχεδόν τα πάντα!) ή σε κάποιο άλλο κοινωφελές ίδρυμα! Το ίδιο και στα βιβλία, οι επιλογές είναι πολλές: σχολεία, δημοτικές βιβλιοθήκες, κέντρα νεότητος!

     Η γιαγιά μου έμενε δίπλα σε τσιγγάνους. Πολλά απογεύματα τα παιδάκια της γειτονιάς της χτυπούσαν την πόρτα για να δουν αν έχει τίποτε να τους δώσει. Η γιαγιά μου φοβόταν και ποτέ δεν τα έβαζε μέσα στο σπίτι. Πάντα, όμως, τους έδινε και από κάτι! ΠΑΝΤΑ!!! Λίγο φαγητό από το μεσημέρι, καραμέλες, πασατέμπο, ψωμί, κουλουράκια ή πίτα. Πάντα γκρίνιαζε όταν έρχονταν και της χτυπούσαν. Πολλές φορές τη ρωτούσα "γιατί τους ανοίγεις;" και τότε άλλαζε ύφος, γλύκαινε και μου έλεγε με πονετική φωνή "ε, τι να τα κάνω κι αυτά τα κακόμοιρα, φτωχά είναι, να τους δώσω κάτι!" Η γιαγιά μου είχε περάσει πείνα και ήξερε τι θα πει να είναι άδειο το στομάχι και το σπίτι σου. Και δεν ήθελε κανείς να περάσει το ίδιο. Γι' αυτό έδινε πάντα, σε όποιον κι αν της χτυπούσε την πόρτα, κι αν έμπαινε στο σπίτι της, κι αν της ζητιάνευε στο δρόμο.

"Καλότυχος εκείνος όπου ελέησε φτωχό, όπου επρόφθασε ορφανό, όπου ελέησε ξένο, όπου χόρτασε πεινασμένο, όπου έκαμε άλλη καλοσύνη στους φτωχούς, διότι αυτός θα αξιωθεί της Βασιλείας των Ουρανών".  ~Θησαυρός Δαμασκηνού

     4. Συμμετέχετε σε μια οργάνωση. Είτε αυτή λέγεται Φιλόπτωχο, είτε ΜΚΟ, προσφέρετε το χρόνο και την εθελοντική σας εργασία! Ψάξτε τι υπάρχει στην πόλη σας και τι σας ταιριάζει και απευθυνθείτε! Η μητέρα μου ασχολείται με τον Ερυθρό Σταυρό. Μάλιστα, εκτός από συγκέντρωση αγαθών, επισκέπτονται και σχολεία και ενημερώνουν τους μαθητές για διάφορα θέματα και άλλες φορές τους εξετάζουν. Έχει πάρει βέβαια το πτυχίο του Ερυθρού Σταυρού. Μπορείτε κι εσείς!

     Εμένα μου αρέσει το Φιλόπτωχο. Όταν διορίστηκα στη Νεάπολη Λακωνίας, το Φιλόπτωχο Ταμείο της πόλης έκανε θαύματα! Μια φορά την εβδομάδα συγκεντρωνόμασταν και φτιάχναμε ένα σωρό πράγματα: κούπες, πλεκτά, διακοσμητικά, λαμπάδες. Αναλόγως την εποχή, κάναμε και μπαζάρ. Συγκεντρώνονταν αρκετά χρήματα και βοηθούσαμε ένα σωρό οικογένειες!!

"Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του, από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση. Ενώ εκείνος που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται και με το να κάθεται".   ~ Όσ. Παΐσιος ο Αγιορείτης

     5. Τα ταλέντα σας και η ενεργητικότητά σας. Όλοι έχουμε ταλέντο σε κάτι. Αναλόγως τα ταλέντα, τις κλίσεις σας και τον τρόπο ζωής σας, υπηρετήστε τους άλλους! Κάντε δωρεάν φροντιστήριο στα παιδάκια ενός ορφανοτροφείου, καθαρίστε και μαγειρέψτε για μια λεχώνα φίλη ή συγγενή σας, βάλτε ένα πλυντήριο για μια ηλικιωμένη γειτόνισσα. Γίνετε ο φωτογράφος για το γάμο ενός ζευγαριού με περιορισμένα οικονομικά. Πλέξτε ένα κασκόλ για ένα άπορο παιδάκι. Ρωτήστε τους άρρωστους ή ηλικιωμένους γνωστούς και συγγενείς αν θέλουν κάτι από το φαρμακείο. Βοηθήστε στο συσσίτιο του Δήμου.

     6. Φιλοξενία. Έχετε διαβάσει την ιστορία της φιλοξενίας του Αβραάμ, ο οποίος αξιώθηκε να προσφέρει φαγητό και περιποίηση στον ίδιο το Θεό; Η φιλοξενία είναι μια πολύ μεγάλη αρετή και τόσο η αρχαία ελληνική κουλτούρα όσο και η ορθόδοξη πίστη δίνουν μεγάλη βαρύτητα σε αυτήν. Σήμερα, όμως, ο κόσμος δύσκολα ανοίγει το σπίτι του για να δεχτεί και να περιποιηθεί ανθρώπους.

     Καλέστε μέσα έναν γνωστό σας περαστικό! Κεράστε τον μάστορα ένα ποτήρι νερό και ένα κομμάτι κέικ! Κάντε το τραπέζι σε μια φτωχή οικογένεια! Καλέστε έναν μοναχικό άνθρωπο για καφέ στο σπίτι σας! Ο κόσμος διψάει για ζεστασιά. Αν υπήρχε περισσότερη ζεστασιά στην κοινωνία, δεν θα είχαμε τόσες αυτοκτονίες, ούτε τόσες περιπτώσεις κατάθλιψης. Έχουμε κι εμείς ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Το να νοιαστούμε για τον συνάνθρωπό μας είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.

     Η γιαγιά μου που λέτε, δεν υπήρχε περίπτωση να πας στο σπίτι της και να μη σου βγάλει όλο το ψυγείο και τα ντουλάπια για να σε κεράσει. Κουλούρια, καραμέλες, γλυκό, πίτα, οτιδήποτε. Δεν υπολόγιζε αν θα έφτανε και για την ίδια. Ήταν σαν υποχρέωσή της να στα δώσει όλα. Κι αν ήσουν ακατάδεκτος, τότε παρεξηγιόταν και κατέβαζε μούτρα. "Τίποτα δεν έφαγες" μουρμούριζε και μαύριζε η ψυχή της!

     6. Η καλή σας η κουβέντα. Αν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε από τα παραπάνω, τουλάχιστον μπορείτε να κάνετε αυτό. Πείτε μια καλή κουβέντα. Όχι ψεύτικη, γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο σιχαμερό από την κολακεία. Πείτε έναν λόγο από καρδιάς. "Σ' ευχαριστώ/ είσαι πολύ καλός/ με βοήθησες πολύ/ έχεις αυτό το καλό σημείο στο χαρακτήρα σου/ υπομονή/ θα τα καταφέρεις". Προσφέρετε, έστω, ένα χαμόγελο αληθινό! Δώστε λίγο κουράγιο στο διπλανό σας! Αυτά μπορεί να φαίνονται αυτονόητα, αλλά σκεφτείτε, πόσες φορές μέσα στην ημέρα ακούτε μια καλή κουβέντα; Πόσες φορές ένας υπάλληλος σας χαμογελάει ευγενικά; Γι' αυτό λέει ο Γέροντας Παΐσιος ότι "αν θέλει κάποιος και στη δουλειά του μπορεί να αγιάσει". Δείξτε κατανόηση, σεβασμό, αγάπη και αποδοχή. 

     Ακόμη και η συμπαράσταση ή η ενσυναίσθηση που μπορεί να δείξετε για κάποιο άτομο είναι προσφορά! Ο Άγιος Κύριλλος είπε: "Εάν κανείς δει ή ακούσει κάποιο πράγμα το οποίο λυπεί τον αδερφό του και λυπηθεί η καρδιά του, και αυτό το λογαριάζει ο Θεός ως ελεημοσύνη"!!!

"Πολλά έχεις; Πολλά δίνε. Λίγα έχεις; Λίγα δίνε, αλλά να δίνεις με την καρδιά σου. Η ελεημοσύνη κρίνεται όχι από την ποσότητα, αλλά από την διάθεση που προσφέρει κανείς. Ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός".  ~Τύχωνος του Ζαντόνσκ

     7. Θυμηθείτε τους κεκοιμημένους. Το ότι έφυγαν από κοντά μας δε σημαίνει ότι σταμάτησαν να υπάρχουν. Μπορείτε να τους φροντίσετε ακόμη και τώρα που βρίσκονται μακριά σας. Πηγαίνετε ένα πρόσφορο στην εκκλησία, γράψτε ένα χαρτάκι "Υπέρ Αναπαύσεως", ανάψτε τους ένα κεράκι, μνημονεύστε τους στην προσευχή σας. Επισκεφτείτε το μνήμα τους και καθαρίστε το. Πηγαίνετε τους λίγα φρέσκα λουλούδια. Κάντε μια μικρή δωρεά ή προσφορά υπέρ αναπαύσεως της ψυχής τους. Αυτό σημαίνει να νοιάζεσαι για κάποιον ακόμη και αν δεν είναι πια μαζί σου.

     Η γιαγιά μου ποτέ δεν τα ξεχνούσε αυτά. Ψυχοσάββατα, μνημόσυνα, πρόσφορα, κόλλυβα. Και αν γιόρταζε και ο Άγιος Παντελεήμονας, πάντα ήταν εκεί να προσευχηθεί για την ψυχή του παππού μου. Μάλιστα πάντα με ρωτούσε "θα μου ανάβεις το καντηλάκι όταν πεθάνω"; Ναι γιαγιάκα μου, της έλεγα. Που να φανταστώ γιαγιά μου ότι θα μας έτρωγε η απόσταση!!!

     8. Προσευχηθείτε. Ναι, αφιερώστε λίγο χρόνο από την ημέρα σας για να προσευχηθείτε για έναν συνάνθρωπό σας που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ή μια δυσκολία. Είναι κι αυτό μια βοήθεια, μια προσφορά και μάλιστα πολύ ωφέλιμη!!

"Γι' αυτό σε άφησε ο Θεός να έχεις περισσότερα, όχι για να τα ξοδεύεις στην ασωτία, την πολυφαγία και στην κάθε άλλη ανοησία, αλλά για να τα μοιράζεις σ΄όσους τα έχουν ανάγκη".   ~Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

     9. Προσφέρετε χρήματα. Σας το είπα, είναι το τελευταίο! Γιατί χρήματα μπορείς να δώσεις και χωρίς να το κάνεις από καρδιάς, χωρίς προσωπικό συναίσθημα. "Η αγάπη προς τον πλησίον αναγνωρίζεται όχι μόνον με την μετάδοση των χρημάτων, αλλά πολύ περισσότερο διά των παρηγορητικών λόγων και της σωματικής υπηρεσίας", λέει ο Άγιος Κύρριλος. Αλλά δεν παύουν κι αυτά να είναι μια μεγάλη βοήθεια!! Προσφέρετε χρήματα στο φιλόπτωχο της ενορίας σας, σε κάποιο φιλανθρωπικό σωματείο, σε κάποιον άπορο φοιτητή ή φαντάρο, σε μια φτωχή οικογένεια. Πάρτε ένα φτωχό γειτονάκι και πηγαίνετε να ψωνίσετε μαζί τα σχολικά του. Ρωτήστε μια μητέρα που τα φέρνει δύσκολα τι χρειάζεται για το μικρούλι της που θα γεννηθεί σύντομα. Ψωνίστε τρόφιμα και επισκεφτείτε ένα σπίτι που ξέρετε ότι η βοήθεια δεν θα πάει χαμένη.

     Εννοείται πως και η γιαγιά μου έδινε χρήματα πάντα και σε όλους! Σε όλα τα εγγόνια, στον έρανο της εκκλησίας, στους ζητιάνους. Ποτέ δεν ξεχνούσε να ασημώσει. Ήταν πολύ τυπική σε αυτά. Και αν τύχαινε και δεν είχε να δώσει, την έπιανε μια στεναχώρια... "Δεν έχω να σου δώσω τίποτα..." σου έλεγε και αμέσως έψαχνε την τσάντα της και σου έβγαζε μια καραμέλα Νιόνιος με γεύση λεμόνι. "Πάρε μια καραμέλα!" σου έλεγε και στην έδινε, είτε ήσουν 2 είτε 82 ετών!!! Πάντα είχε καραμέλες η γιαγιά μου στην τσάντα της!! Γι' αυτό παρόλο που ήταν 90 ετών, έλαμπε πάντα το πρόσωπό της και τα σφιχτά της μαγουλάκια!! Η προσφορά στη ζωή της ήταν το σήμα κατατεθέν. Και γι' αυτό όλοι τη μνημονεύουν με νοσταλγία, ακόμη και τόσα χρόνια μετά...

Γι' αυτό, η έβδομη συμβουλή μου για το

πως να μείνετε θετική σε έναν κόσμο μίζερο είναι:

Προσφέρετε!!!

Διαβάστε και τις υπόλοιπες αναρτήσεις της σειράς "Πώς να μείνετε θετική σε έναν κόσμο μίζερο":

#1: Πλησιάστε το Θεό!

#2: Αποφύγετε τους τοξικούς ανθρώπους!

#3: Αποκτήστε ρεαλιστικές προσδοκίες!

#4: Μην απελπίζεστε για όσα δεν μπορείτε να αλλάξετε!

#5: Εμπνευστείτε!

#6: Αποδεχτείτε τον εαυτό σας!

#7: Προσφέρετε!

#8: Θυμηθείτε τα παλιά!

#9: Προσοχή στην T.V.!