Έχω παρατηρήσει πως κάθε Χριστούγεννα και κάθε Πάσχα, οι πειρασμοί και οι δυσκολίες γίνονται ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ! Πώς να ήταν δυνατόν να σε εξαγριώσουν, να σε κάνουν να τσακωθείς, να κατακρίνεις, να σκανδαλιστείς, να απελπιστείς, να περηφανευτείς, να χάσεις την εσωτερική σου γαλήνη και κατάνυξη των ημερών.
Παρόλο που πλέον το γνωρίζω καλά αυτό, κάθε φορά με εκπλήσσει και συχνά πέφτω στην παγίδα, καθώς είμαι αρκετά συναισθηματική. Όμως ΑΞΙΖΕΙ να κάνουμε αυτό τον εσωτερικό αγώνα γιατί ο Κύριός μας ευλογεί την προσπάθεια και την προαίρεσή μας.
Στο κατηχητικό τα παιδιά στόλισαν λαμπάδες για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι δικές μας πήγαν στους νονούς κατά κύριο λόγο!
Μέσα στη Σαρακοστή πάντα πέφτει και η γιορτή του άντρα μου και πάντα του φτιάχνω καριόκες, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ για να φάμε, να κεράσουμε και να ξαναφάμε!!! Για να καταλάβεις, αυτή τη συνταγή την κάνω διπλασιασμένη!!! Μόνο που εγώ τις κάνω λίγο πιο παχιές και αντί για 80, μου βγαίνουν 60 κομμάτια.
Με τα πολλά και μέσα σε διάφορες προκλήσεις όπως είπαμε, αφού έκλεισαν τα σχολεία, είχαμε κανονίσει να περάσουμε το Πάσχα στην πατρίδα μου τη Λιβαδειά, κάτι που απειλήθηκε από τις συνθήκες, αλλά τελικά με μια μικρή καθυστέρηση τα καταφέραμε!
5 αρνιά φέτος στον λάκκο μας. Παρόλο που με τα χρόνια τουλάχιστον υποδιπλασιάστηκαν, κρατάμε ακόμα γερά! Φέτος όμως όπως και πέρυσι, μπήκε και εδώ ο μηχανισμός γυρίσματος, παλαιότερα αδιανόητο για λιβαδείτικο λάκκο. Αλλά οι γηραιότεροι που κρατούσαν το έθιμο κάπου κουράστηκαν και οι νεότεροι προτιμούν είτε να ξενυχτήσουν στην εκκλησία και να ψήσουν την άλλη μέρα με την ησυχία τους, είτε να πιουν το καφεδάκι τους χαλαρά και χωρίς την κάπνα στο πρόσωπο!
Πάσχα στη Λιβαδειά και να μην πας βόλτα στην Κρύα δε νοείται! Κατάμεστη η περιοχή της Έρκυνας, γεμάτη ζωή και με γεμάτες καφετέριες! Ο Δήμος Λεβαδέων πάντα δίνει βαρύτητα στην περίοδο του Πάσχα και φροντίζει να κάνει την πόλη ακόμη πιο όμορφη. Φέτος είχαν βάλει photo booth σε όλη την Κρύα, λουλούδια φυτεμένα παντού, καθαριότητα, μουσική και κέφι! Δεν είναι δεδομένα αυτά φίλοι μου, ακούστε που σας λέω!!!
Κι άλλοι καταρράκτες. Όαση!!!
Εδώ να βγάλουμε δυο καρεκλίτσες και να περάσουμε το απόγευμα!!!
Τα ζωηρά μου κουνελάκια!
Εδώ όλη η συμμορία, μαζί και οι κοριτσάρες μου, η κόρη και η βαφτιστήρα!
Ο γκαστονάκος ήθελε να τον βγάλω φωτογραφία στο σιντριβάνι, το μόνο σημείο που κατά τη γνώμη μου θα ήθελε ένα ρετούς, καθώς υπάρχει εδώ και χρόνια και πλέον οι φθορές στα πλακάκια είναι εμφανείς. Τουλάχιστον πλέον έχουν κάγκελο!
Οι λαμπάδες των παιδιών είναι ό,τι ονειρεύονταν: Blackpink και Minecraft!
Και αφού με το καλό επιστρέψαμε, ήταν η ώρα να κάνω το χατίρι στον γκαστονάκο μου: να του φτιάξω επιτέλους κανελόνια ή παστίτσιο! Και επειδή είναι μια δουλειά που χρειάζεται χρόνο και πολλά σκεύη, έφτιαξα και μερικές μερίδες για την κατάψυξη, για να γλιτώσω τη γκρίνια του "πότε θα φτιάξεις ξανά μαμά;"
Καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες, όταν παλιά χτυπιόσουν για τον Ρουβά, ενώ τώρα χτυπιέσαι που στο καινούργιο ταψί χωράνε ακριβώς τα κανελόνια! 😌 Συγκινήθηκα κλαψ!
Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τα αλουμινένια ταψάκια, στα οποία έπρεπε να κόψω τα κανελόνια και μου χάλασαν τη μόστρα!!

Χριστός Ανέστη!
Εσείς πώς τα περάσατε το Πάσχα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου