Μέσα στον πολυάσχολο Ιούνιο, κάπου ανάμεσα στη Λιβαδειά, την Αθήνα και τα γενέθλια της πεταλουδίτσας μου (coming soon), βρήκαμε το χρόνο να βυθιστούμε στην αγαπημένη μας απασχόληση: το διάβασμα! Να τα βιβλία που μας κράτησαν συντροφιά τον Ιούνιο!
1. Εγώ και οι καλοί τρόποι, Μάριο Κόρτε, εκδ. Μεταίχμιο
Σας έχω μιλήσει γι' αυτό το βιβλίο αναλυτικά σε προηγούμενη ανάρτηση. Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία το διάβασμα του βιβλίου αυτού, παρόλο που χρειαζόταν πολύ συχνά να απλοποιώ το κείμενο, ώστε να γίνεται κατανοητό από την πεταλουδίτσα μου.
Σας έχω μιλήσει γι' αυτό το βιβλίο αναλυτικά σε προηγούμενη ανάρτηση. Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία το διάβασμα του βιβλίου αυτού, παρόλο που χρειαζόταν πολύ συχνά να απλοποιώ το κείμενο, ώστε να γίνεται κατανοητό από την πεταλουδίτσα μου.
2. Το αντίθετο, Τομ ΜακΡέϋ, εκδ. Καστανιώτη
Το αγαπημένο και τρομακτικό βιβλίο του μήνα! Μα, θα μου πείτε, και αγαπημένο και τρομακτικό; Έχω πάθει πλάκα με το αντίκτυπο που είχε το Αντίθετο πάνω στην πεταλουδίτσα μου. Από τη μία πέρασε μια φάση που το ζητούσε μεσημέρι-βράδυ, από την άλλη μόλις το τελειώναμε, ήθελε να το παίρνω από την κούνια της, γιατί λέει το φοβόταν!
Το αγαπημένο και τρομακτικό βιβλίο του μήνα! Μα, θα μου πείτε, και αγαπημένο και τρομακτικό; Έχω πάθει πλάκα με το αντίκτυπο που είχε το Αντίθετο πάνω στην πεταλουδίτσα μου. Από τη μία πέρασε μια φάση που το ζητούσε μεσημέρι-βράδυ, από την άλλη μόλις το τελειώναμε, ήθελε να το παίρνω από την κούνια της, γιατί λέει το φοβόταν!
-Μα γιατί το φοβάσαι;
-Γιατί γρυλίζει (της τα κάνω κι αναπαράσταση!)
-Μα αφού το φοβάσαι γιατί θες να το διαβάζουμε;
-Γιατί μου αρέσει!
Έχω παρατηρήσει ότι η πεταλουδίτσα μου έχει μια έντονη επιθυμία να δουλεύει πάνω στους φόβους της, κάτι που θεωρώ πολύ γενναίο και με εντυπωσιάζει. Αν φοβηθεί με κάτι, θέλει να το ξανάρθει σε επαφή μαζί του, να συζητήσει γι' αυτό πολλές φορές, να εκφράσει ξανά και ξανά ότι νιώθει τρομαγμένη από αυτό. Μέχρι να το ξεπεράσει.
Πάντως, το βιβλίο, παρόλο που πιστεύω ότι η εικονογράφηση μπορεί όντως να σκιάξει ένα μικρό παιδάκι (και αν το είχα προσέξει πιο καλά δε θα το δανειζόμουν), τη βοήθησε πολύ στο να εμπεδώσει την έννοια του αντίθετου, δηλαδή ποιο είναι το ανάποδο μιας κατάστασης.
Πάντως, το βιβλίο, παρόλο που πιστεύω ότι η εικονογράφηση μπορεί όντως να σκιάξει ένα μικρό παιδάκι (και αν το είχα προσέξει πιο καλά δε θα το δανειζόμουν), τη βοήθησε πολύ στο να εμπεδώσει την έννοια του αντίθετου, δηλαδή ποιο είναι το ανάποδο μιας κατάστασης.
3. Αυτός που αγαπώ έχει μια κόκκινη μυτούλα, Michael Schober, εκδ. Αίσωπος
Τα μικρά πόνυ πηγαίνουν να κοιμηθούν στην εξοχή, όταν η Ουρανούλα αφηγείται μια ιστορία τρόμου. Η Ροζαλίτα τρομάζει πολύ και βλέπει έναν εφιάλτη. Όμως, οι φίλες της την καθησυχάζουν με την αγάπη και τη φιλία τους!
Με αυτό το παραμύθι, η πεταλουδίτσα μου άρχισε να αφηγείται τις δικές της ιστορίες τρόμου: "Ξέσπασε καταιγίδα στο δάσος και τα ζωάκια έτρεξαν να κρυφτούν, αλλά μετά βγήκε ο ήλιος". Spooky, ε; Όπως είπε και ένας γνωστός μας: "Μετά από αυτή την ιστορία, εγώ δε νομίζω να μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ"!!!
Οι επιλογές της μαμάς
Εσείς τι διαβάσατε αυτό το μήνα;
Έχετε κάτι καλό να μας προτείνετε;
Έχω παρατηρήσει ότι γενικά τα παιδια τα εξιτάρει ο,τι τους δημιουργει λίγο φόβο (ίσως και τους μεγάλους)! Ευχαριστούμε για τις προτάσεις! Φιλιαααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως έχεις δίκιο Σωτηρία μου! Ίσως και γι' αυτό τα θρίλερ έχουν τόση πέραση στους μεγάλους!!
Διαγραφή