Φέτος αποφασίσαμε να περάσουμε τις ημέρες του Πάσχα στη Λιβαδειά, κάτι που είχαμε αρκετά χρόνια να κάνουμε, αφού συνήθως κάναμε Πάσχα στη Ναύπακτο και έπειτα πηγαίναμε Λιβαδειά. Άλλα όπως θα ξέρετε, η Λιβαδειά είναι ΤΟ μέρος για να περάσεις το Πάσχα σου (δες κι εδώ μια παλιότερη ανάρτηση στην οποία έγραφα για το παραδοσιακό ψήσιμο σε λιβαδείτικο λάκκο)!
Αφού ολοκληρώσαμε με τις εκκρεμότητες του νηπιαγωγείου, το Σάββατο του Λαζάρου φτιάξαμε με τα παιδιά λαζαράκια!
Πασχαλινό μόμπιλε.
Χρησιμοποίησα αυτή τη συνταγή φέτος και έφτιαξα και κάποια σκέτα στρογγυλά, για να τα κεράσουμε στους νονούς, σε όσους είδαμε πριν φύγουμε τουλάχιστον!
Έπειτα χρειάστηκα λίγες ημέρες για να αφιερώσω στο παραμελημένο μας σπίτι και να ετοιμάσω βαλίτσες. Ωστόσο στήσαμε τη σκηνή στα παιδιά.
Ο καιρός ήταν εξαιρετικά άστατος, έτσι έπρεπε να πάρω ρούχα χοντρά και λεπτά. Τουτέστιν, το τιγκάραμε το πορτ μπαγκάζ!!!
Συνήθως κατά το ταξίδι μας, κάνουμε μια στάση στην Ιτέα, για να φάνε κάτι τα παιδιά και να ξεπιάσουμε λίγο το σώμα μας από την ακινησία. Αυτή τη φορά, όλες οι κάθετοι προς την παραλία της Ιτέας είχαν και κάποιο όχημα που ξεφόρτωνε ή που προσπαθούσε να παρκάρει. Καθώς προχωρούσαμε λοιπόν, βγήκαμε σε ένα υπέροχο και γαλήνιο λιμανάκι και είπα "εδώ θα κάνουμε το διάλειμμα μας, μέσα στην ηρεμία"!
Κάποιοι έβαφαν αυγά και κάποιοι έκαναν στατικό ποδήλατο!
Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης πήγαμε στην ενορία μας, η οποία έχει και μια πολύ ωραία παιδική χαρά και αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα να μπούμε μέσα και να παρακολουθήσουμε τη λειτουργία (είχε φοβερό κόσμο και ο ναός δεν έχει γυναικωνίτη), τα παιδιά έπαιξαν με την ψυχή τους! Ήταν πολύ όμορφα επειδή επιπλέον συνάντησα αγαπημένα πρόσωπα που είχα καιρό να δω!
Μεγάλη Παρασκευή συνοδεύσαμε τον Επιτάφιο. Ο πατέρας μου άπιαστος στο περπάτημα, πήρε τον σαμψωνάκο και έκοψαν μπροστά. Για μια στιγμή πίστεψα ότι θα ξεπερνούσε και τον Επιτάφιο!! Εμείς πάλι οι υπόλοιποι, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, τελευταίοι στην ουρά. Αλλά ήταν τόσο όμορφη η περιφορά, τόσος κόσμος, τόση γαλήνη, περάσαμε από γνωστά και αγαπημένα μου μέρη της γειτονιάς, είδα συμμαθητές μου που έκαναν κι εκείνοι οικογένεια, τι όμορφα που ήταν!
Μεγάλο Σάββατο οι γονείς μου βοήθησαν στο λάκκο μαζί με τος άλλους συμ-ψήστες, πέρασαν τα αρνιά στη σούβλα και τα έραψαν. Ήθελα κι εγώ να είμαστε εκεί, αλλά τα μικρά είχαν τεντώσει από τις δραστηριότητες της Μ. Παρασκευής και ξεράθηκαν στον ύπνο.
Το απόγευμα φτιάξαμε μαγειρίτσα, εγώ και ο πατέρας μου! Εκτοπίσαμε τη μητέρα μου από το πόστο της, ο πατέρας μου βρήκε μια συνταγή μιας αγαπημένης του youtuber μαγείρισσας, της οποίας όμως το όνομα δεν ξέρει κι έτσι δεν έχω λινκ να σας βάλω 😂 και πιάσαμε δουλειά! Σας λέω, την κάναμε πεντανόστιμη!!!
Οι λαμπάδες μας με σειρά: πεταλουδίτσα, σαμψωνάκος, γκαστονάκος, εγώ, ο θρύλος άντρας μου.
Την Ανάσταση και πάλι όλοι μαζί εκκλησία, αλλά σε εμπόλεμη κατάσταση. Είχαμε μάλιστα τη φαεινή ιδέα να καθίσουμε μπροστά από την παιδική χαρά, ενώ εκεί μέσα πετούσαν ΟΛΑ τα δυναμιτάκια! Εννοείται ότι την Ανάσταση ΚΑΝΕΙΣ δεν βρίσκεται στην παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα, όλοι το ξέρουν αυτό!! Σε κάποια φάση, είχαν ανάψει αυτά τα κόκκινα καπνογόνα και ήταν λες και είσαι σε αγώνα του Ολυμπιακού και όχι στην εκκλησία! Τα παιδιά κατατρόμαξαν, εγώ δεν μπορούσα να δω τα πυροτεχνήματα διότι ήταν ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου, ψαχνόμουν συνέχεια μη μου έχει έρθει πάνω μου κανένα δυναμιτάκι και γίνω κι εγώ πυροτέχνημα και το σπουδαιότερο, δεν ακούσαμε ούτε Χριστός Ανέστη ούτε τίποτα!
Παππούς και σαμψών!
Τουλάχιστον, μας περίμενε στο σπίτι η νόστιμη μαγειρίτσα μας!
Τα παιδιά έπαιξαν στην αλάνα, εμείς είδαμε ένα σωρό φίλους και γνωστούς, φάγαμε το καθιερωμένο δεκατιανό με κοντοσούβλι, κοκορέτσι, πεντανόστιμες φτερούγες κοτόπουλου, αυγά, σαλάτες κλπ. και προς το τέλος, πήγαμε μια βόλτα και στην πλατεία της Κρύας, η οποία είχε βουλιάξει από κόσμο!
Λιβαδειά: πολλά δέντρα, πολλά γεφυράκια!
Στη βιτρίνα του κτηνίατρου που πουλάει και ζωάκια!
Αυτό το παράθυρο, σαν πίνακας του Βαν Γκογκ!
Τα βιβλία που της πήρα! Εξαιρετικά για εφήβους!
Τη λαμπάδα της τη διάλεξε η πεταλουδίτσα μου!
Στο δρόμο της επιστροφής, πήρα καφέ λάτε για την παρέα, δυστυχώς δεν μου τον πέτυχαν και ήπια τον μισό, ομολογουμένως πολύ επιτυχημένο, φραπέ του άντρα μου. Είναι γενναιόδωρο αγόρι!
Όχι τόσο λαχταριστός όσο φαίνεται!
Με την επιστροφή μας, άμεσα βρέθηκαν στο μπάνιο 5-6 μεγάλες τσάντες με ρούχα που ήθελαν πλύσιμο, άλλα δικά μας, άλλα που μας χάρισαν και άλλα που καβάτζωσα από τη μητερούλα μου, κυρίως πετσέτες, τραπεζομάντηλα κλπ., αστείρευτη πηγή τέτοιων ειδών η μαμά μου!
Οι τσάντες πήραν 4 ημέρες για να πλυθούν όλες. Ο καιρός δε βοηθούσε καθόλου, διότι το πρωί έπλενα και το μεσημέρι έβρεχε, μοτίβο 3 ημερών αυτό!!! Αλλά τελικά τα κατάφερα!!!
Πολύτιμοι βοηθοί σε αυτή τη διαδικασία ήταν τα παιδιά, τα οποία δίπλωναν τα ρούχα τους και ο γκαστονάκος ταίριαζε τις κάλτσες, μάλιστα αυτή τη φορά του έμαθα και να τις διπλώνει!
Κι επειδή πολλούς καλούς και γενναιόδωρους συγγενείς, γείτονες και νονούς, μας προμήθευσαν εκτός των άλλων και με εξαιρετικές ποσότητες τσουρεκιού. Έτσι σκέφτηκα να κάνω σοκολατάκια με το τσουρέκι!
Υλικά:
- 1 τσουρέκι στο μούλτι
- 500 γρ. μερέντα ή ό,τι άλλο τρώτε (γίνεται και με τυρί κρέμα)
Ανακατεύετε, ψυγείο, πλάθετε σοκολατάκια, ψυγείο και αν καταφέρουν και περισσέψουν πριν τα φάτε όλα, τα γλασάρετε με κουβερτούρα γάλακτος! Εμάς δεν κατάφεραν να περάσουν στην επόμενη φάση!
Εκτός από πλυντήρια, αξιοποιήσαμε τις μέρες μετά τη Μ. Εβδομάδα για να χαλαρώσουμε!
Μια πάπια στο κάστρο... τι φάση;;
Σας αποχαιρετώ με μια φωτογραφία της αγαπημένης μας Κρύας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσείς τι λέτε;