Σήμερα είχα την ιδέα να μοιράζομαι μαζί σας μερικά λόγια που κι εγώ τα υπογραμμίζω όταν διαβάζω την Κλίμακα κάθε πρωί, ώστε όσοι θέλετε να έχετε την ευκαιρία να ωφεληθείτε, όπως εγώ ωφελήθηκα. Θα σας γράφω μία ανάρτηση με τα κυριότερα, κατά τη γνώμη μου, ρητά από κάθε ενότητα. Εδώ σας παραθέτω από το κεφάλαιο "Περί μνήμης θανάτου":
- Η ζωηρή μνήμη του θανάτου λιγοστεύει τα φαγητά. Και όταν περικόπτονται με ταπείνωση τα φαγητά, περικόπτονται μαζί και τα πάθη.
- Τα πολλά φαγητά ξηραίνουν τις πηγές των δακρύων.
- Οι Πατέρες ορίζουν ότι η τέλεια αγάπη είναι "άπτωτοε" (διότι μας προστατεύει από κάθε πτώση). Παρόμοια κι εγώ ορίζω ότι η τέλεια συναίσθησις του θανάτου είναι "άφοβος, διότι μας απαλλάσσει από κάθε φόβο.
- Αυτός που εγνώρισε τι σημαίνει μνήμη θανάτου, δεν θα μπορέσει ποτέ πλέον να αμαρτάνει.
- Όποιος νεκρώθηκε από τα γήινα, αυτός ενθυμείται το θάνατο. Εκείνος όμως που διατηρεί μαζί του δεσμούς, δεν ευκαιρεί για κάτι τέτοιο...
- Μη θέλεις να δείχνεις σε όλους με λόγια την αγάπη σου, αλλά καλύτερα ζήτα από το Θεό να τους τη φανερώσει εκείνος με τρόπο μυστικό.
- Δεν είναι δυνατόν να περάσουμε με ευσέβεια τη σημερινή ημέρα, εάν δεν τη λογαριάσμουμε σαν την τελευταία μέρα της ζωής μας. Και είναι αξιοθαύμαστο, ότι κάτι παρόμοιο εξέρφασαν και οι Έλληνες φιλόσοφοι, οι οποίοι εχαρακτήρισαν τη φιλισοφία "μελέτην θανάτου".
Από το βιβλίο "Κλίμαξ" του Αγ. Ιωάννου του Σιναΐτου, Λόγος ΣΤ' Περί Μνήμης Θανάτου
Σοφά λόγια.. μπράβο που τα μοιράζεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κλίμακα είναι λίγο βαρύ βιβλίο και δεν το συνιστώ για όσους περνούν στρεσογόνο φάση! Όποιος όμως τη διαβάσει με ηρεμία, έχει σίγουρα πολλά να ωφεληθεί! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου!
Διαγραφή