Τα βιβλία του Οκτωβρίου 2015!

     Ο Σεπτέμβριος πέρασε χωρίς βιβλία από το αγαπημένο μας στέκι: τη Δημοτική Βιβλιοθήκη! Όχι, δε βαρεθήκαμε το διάβασμα, απλώς μας μονοπώλησαν το ενδιαφέρον και το χρόνο, οι ετοιμασίες για τη βάπτιση του μικρούλη μας!! Τον Οκτώβρη, όμως, τον περάσαμε παρέα με πολύ όμορφα βιβλία!

1. Θέλω πίσω το καπέλο μου, του Jon Classen, εκδ. Κόκκινο

     Ένας αρκούδος ψάχνει σε όλο το δάσος για το καπέλο του. Ρωτάει τα ζώα μήπως το έχει δει κανείς. Όμως, κάπου το είδε το καπέλο του!!! Ο άτακτος αρκούδος τελικά παίρνει πίσω το καπέλο του, αλλά με ζαβολιάρικο τρόπο! Μου άρεσε πολύ η εικονογράφηση και το απλό ύφος του βιβλίου αυτού. Παρόλο που πιστεύω ότι γράφτηκε για μεγαλύτερες ηλικίες, η κόρη μου ζητούσε συνέχεια να της το διαβάζω! Μην ψάξετε για κάποιο ηθικό δίδαγμα εκεί μέσα! Είναι καθαρά για διασκέδαση!!

2.  Εγώ, ο πιο όμορφος! του Ράμος Μάριο, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες

     Ο λύκος καβάλησε το καλάμι και βγήκε τσάρκα για να ρωτήσει όλους τους ήρωες του δάσους... αν ξέρουν ποιος είναι ο πιο όμορφος!!! Έρμη Χιονάτη!! Τελικά βρίσκει το δάσκαλό του εκεί που κανείς δεν περίμενε!! Ευχαριστήθηκα να της το διαβάζω, το ίδιο και αυτή! Μου άρεσε τόσο πολύ να αλλάζω τη φωνή μου και να δίνω ζωή στους διαλόγους αυτούς!!! Ακόμη τραγουδάει τα στοιχάκια: 

"Τραλαλί και τραλαλό

μεσ' στο δάσος περπατώ

κι είναι τέτοια η ομορφιά μου

που πετώ απ' τη χαρά μου!!!"

3. Παιδική εγκυκλοπαίδεια Disney: Τα ζώα της θάλασσας

     Μόλις είδε η κόρη μου τη Μίνι Μάους στο εξώφυλλο, άρπαξε το βιβλίο και δεν το ξανάφησε!! Και ομολογώ πως της άρεσε να το διαβάζουμε! Είχε μέσα ένα σωρό ψάρια και παράξενα θαλάσσια πλάσματα! Αφήστε που έμαθα κι εγώ πολλά ενδιαφέροντα πράγματα! Το ξέρατε ότι ο ιππόκαμπος χρησιμοποιεί την ουρά του για να πιάνεται από τα φύκια;... Μου άρεσε που δεν είχε φωτογραφίες, αλλά όλα τα ψάρια ήταν πολύ ρεαλιστικά ζωγραφισμένα! Αγαπώ πολύ τέτοιες εικονογραφήσεις!

Οι επιλογές της μαμάς

     Θυμάστε το τεράστιο βιβλίο που διάβαζα; Ε, το παράτησα! Και νιώθω πολύ ωραία! Αιτία που το έκλεισα ήταν ότι βαριόμουν να το διαβάσω! Δε μου έδινε τίποτα καινούργιο, δυσκολευόμουν και να το πηγαινοφέρνω από δωμάτιο σε δωμάτιο και φυσικά είχε και τον ατελείωτο!!! Αφορμή τα παιδάκια μου, να'ναι καλά, μια ο ένας μια ο άλλος, το διέλυσαν!! Γιούπιιι!!! Απορώ γιατί το έχουν στα SOS για τον ΑΣΕΠ.

     Έτσι, τα βράδια που θήλαζα πριν κοιμηθούμε έπιανα τον καναπέ και απολάμβανα τα νέα μου περιοδικά! Το ένα μου ήρθε ταχυδρομικώς, η αγαπημένη μου "Αγία Ταβιθά"! Διαβάζω τα νέα του Σπιτιού (πρόκειται για ορφανική στέγη θηλέων), χαίρομαι και παίρνω ανάσα από τα κείμενα εμψύχωσης!!

     Το δεύτερο περιοδικό το γνώρισα στην τελευταία επίσκεψή μας στη βιβλιοθήκη. Λέγεται "Δάφνη", εκδίδεται από τον Πνευματικό Όμιλο Ναυπακτίων και Δωριέων και διανέμεται δωρεάν. Είχε αρκετό ενδιαφέρον, γιατί έμαθα πολλά πράγματα για την περιοχή, τα οποία ούτε ο άντρας μου δεν ήξερε! Είχε, επίσης, πολλά ποιήματα από συντοπίτες, κάποια από τα οποία εύθυμα! Ομολογώ ότι γελάσαμε πολύ!!!!

Εσείς τι βιβλία διαβάσατε αυτό το μήνα;