Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Βιβλιο-παίζουμε: Αλέξη φάε κάτι!



     Με την πεταλουδίτσα μου ανέκαθεν είχαμε ένα θέμα με το φαγητό! Επιλεκτική να το πω; Ολιγόφαγη; Κακόφαγη;;;; Βέβαια, ρόδα είναι και γυρίζει λέει η παροιμία και φυσικά θα μου έβγαινε ένα παιδί κακόφαγο, μετά από όσα πέρασε η μαμά μου, ο μπαμπάς μου, η γιαγιά μου και η θεία μου για να με κάνουν να φάω λίγες μπουκιές κάθε μέρα! 


     Η μαμά μου με έβγαζε βόλτα στη γειτονιά για να βάλω δυο μπουκιές στο στόμα, η γιαγιά μου με πήγαινε στις πάπιες με το πιάτο στο χέρι, ο μπαμπάς μου έβγαζε ονόματα σε κάθε έναν γίγαντα ξεχωριστά για να τους φάω, η θεία μου προσπαθούσε να με πείσει να φάω ντομάτα, γιατί αν πάω σε ένα σπίτι και δε μου αρέσει το φαγητό, τουλάχιστον να φάω σαλάτα, μη μείνω νηστικιά!! Οικογενειακή υπόθεση, ομαδικός βασανισμός!!!!!! Τώρα καταλαβαίνω τι θα πει να μην τρώει το παιδί σου! Τι θα πει να ακούς σε καθημερινή βάση:

-Αυτό είναι σκληρό
-Αυτό έχει ένα μαυράκι
-Αυτό είναι καφέ, μαύρο, κόκκινο (προσθέστε όποιο χρώμα θέλετε)
-Θέλω να με ταΐσεις
-Θέλω να μου πεις ένα παραμύθι
-Ούτε ο αδερφός μου το έφαγε όλο (άλλο αν έχει φάει άλλα δυο πιάτα πιο πριν)
-Χόρτασα
-Θέλω ένα σνακ/μπισκότο/ψωμί με ταχίνι/σοκολατάκι
-Γιατί μου το έκοψες έτσι; Το ήθελα αλλιώς! Τώρα δεν το θέλω!
-Δεν το θέλω σου λέω!
-Μπλιαχ!
-Θα φάω σε λίγο
-Θέλω να πάω στην τουαλέτα (και μετά γίνεται λούης)

     Αν δεν είχα το σαμψωνάκο που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, θα ορκιζόμουν ότι είμαι πολύ κακή μαγείρισσα ή πολύ αποτυχημένη μαμά!!


Το βιβλίο: Αλέξη, φάε κάτι!!
     Όπως καταλαβαίνετε, ο τίτλος του βιβλίου μίλησε στην καρδιά της μάνας!!! Όπως και το "Αλέξη μη φοβάσαι", είναι γραμμένο από την Άλισον Φαλκονάκη, εικονογραφημένο από την Κλαίρη Γεωργέλλη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο! Θα σας προδιαθέσω θετικά, λέγοντας σας πως επιλέχθηκε ως ένα από τα 100 καλύτερα παιδικά βιβλία παγκοσμίως για το 2015 (βραβείο White Raven).




     Το κείμενο είναι και σε αυτό το βιβλίο, γραμμένο σε πρωτότυπα και πετυχημένα τετράστιχα (το πετυχημένα δε συμβαίνει σε όλα τα βιβλία, ούτε και το πρωτότυπα) που αφηγούνται τους διαλόγους του Αλέξη με διάφορα αγαπημένα του πρόσωπα, τα οποία προσπαθούν να τον πείσουν να φάει λίγο τυρί/καρότο/αυγό/γιαούρτι κλπ κλπ. Για τον Αλέξη, βέβαια, κάθε διάλογος είναι και μια αφορμή για άλλο ένα ταξίδι με τη φαντασία!!! Μέχρι που στο τέλος, από το πολύ παιχνίδι, σαν να τον έκοψε λίγο η πείνα και ψάχνει να βρει τι θα "τσιμπήσει"/καταβροχθίσει!!




     Η εικονογράφηση είναι το ίδιο φανταστική με το προηγούμενο βιβλίο της σειράς!!!! Σουρρεαλιστική, μας δείχνει πώς φαντάζεται ο Αλέξης ότι θα γίνει όταν πιει το γάλα και γίνει ψηλός σαν την καμηλοπάρδαλη ή όταν φάει τα καρότα και βλέπει στο σκοτάδι όπως η κουκουβάγια! Ταιριάζει πολύ ωραία με τη φαντασία των μικρών αναγνωστών!




     Αυτό που μου άρεσε είναι ότι το βιβλίο μιλάει στα παιδιά για την υγιεινή διατροφή και τη διατροφική αξία των φαγητών. Επίσης, ταίριαξε πολύ με όλο αυτό που ζούμε μέσα στο σπίτι και μέσα από τον Αλέξη, η πεταλουδίτσα μου μπόρεσε να ταυτιστεί συναισθηματικά με έναν ήρωα που κάνει κι αυτός νερά στο φαγητό. Μα, ακόμη, απομυθοποιεί το όλο θέμα του φαγητού και του δίνει μια ευχάριστη διάσταση, αφού πολλές φορές γίνεται αφορμή για γκρίνιες και κλάματα! Και βέβαια, μάνα, το μήνυμα είναι σαφές: άστο να καταλάβει ότι πείνασε και θα δεις πως θα τα φάει όλα!!!! Πόσο αλήθεια!! Εντάξει, όταν λέμε όλα, να αφήσουμε και στο παιδί ένα περιθώριο να μη συμπαθεί κάποια φαγητά, άνθρωπος είναι!!


Το παιχνίδι: Ένα πιάτο με υγιεινά φαγητά!!
     Είναι μια δραστηριότητα που την κάνω συχνά με τα παιδιά στο νηπιαγωγείο, όταν ασχολούμαστε με την υγιεινή διατροφή. Πήραμε με την πεταλουδίτσα μου και με το σαμψωνάκο μου δύο πλαστικά πιάτα και αφού συζητήσαμε ξανά για την υγιεινή διατροφή, κολλήσαμε πάνω στο πρώτο πιάτο εικόνες από φαγητά, έτσι ώστε να φτιάξουμε μια μερίδα με πολλές βιταμίνες. Όπως βλέπετε, σκόπιμα βάλαμε κι ένα γλυκάκι στο πιάτο, γιατί κι αυτό έχει τη θέση του στο διατροφολόγιο μας! Τα λίπη, έλαια και γλυκά είναι στην κορυφή της διατροφικής πυραμίδας!





     Για να έχει, όμως, πιο πολλή πλάκα η δραστηριότητα, φτιάξαμε και το πιάτο του κυρίου Λιχούδη, που του αρέσουν όλα τα γλυκά και θέλει να τρώει μόνο σνακ!! Ενώ πίστευα ότι θα της άρεσε πιο πολύ αυτό το πιάτο, η πεταλουδίτσα μου έλεγε και ξανάλεγε πως ο κύριος Λιχούδης δε θα πάρει καθόλου βιταμίνες, άσε που θα χαλάσουν τα δόντια του και θα πονέσει η κοιλιά του!!! Αν προσέξετε, θα δείτε ότι επέλεξε να βάλει και ένα σφολιατοειδές στο πιάτο του. Όταν τη ρώτησα γιατί, μου απάντησε "επειδή έχει πολύ αλάτι"!!! Μήνυμα ελήφθη!!




     Τις εικόνες τις είχα κόψει εγώ από πριν, από διαφημιστικά φυλλάδια. Τα παιδιά, απλώς, με τη σειρά επέλεγαν κάποια εικόνα και συζητούσαμε για το που θα ταίριαζε καλύτερα να κολληθεί. Τους έβαζα λίγη κόλλα και τοποθετούσαν την εικόνα στο αντίστοιχο πιάτο! Μπορείτε, βέβαια, να κάνετε το ίδιο με απλά πλαστικά φαγητά-κουζινικά και χωρίς κόλλα.

     Δε φαντάζεστε ΠΟΣΟ τους άρεσε αυτή η δραστηριότητα!!! Η πεταλουδίτσα μου, έδειχνε τα πιάτα σε όποιον ερχόταν σπίτι και του εξηγούσε τα πάντα για το παιχνίδι μας!! Σκέφτομαι να τους κάνω πολλές παρόμοιες κατασκευές, γιατί η ανταπόκριση τους ήταν φοβερή!!!



Πώς σας φάνηκε το βιβλίο και το παιχνίδι μας;



14 σχόλια:

  1. Μου άρεσε πολύ η δραστηριότητά σας!!!!!
    Τελικά δεν μας είπες όμως...την κατάφερες να φάει μετά το βιβλίο ή μπααααα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εμένα ο ένας μου γιος ήταν πολύ δύσκολος με το φαγητό.Εγω δεν τον πιέζα καθόλου να φάει, ούτε ανησυχούσα που ήταν αδύνατος. Του επέτρεπα να διαλέξει από ότι υπήρχε στο τραπέζι, δηλαδή σαλάτα, τυρί κλπ και είχα βάλει όρο να δοκιμάζει πριν απορρίψει κάτι. Έτσι δεν υπήρχαν εντάσεις, το θέμα φαγητό δε έπαιρνε διαστάσεις, ποτέ δεν είχε έλλειψη σιδήρου κλπ,και αναπτύχθηκε μια χαρά. Με τον καιρό η διατροφική γκάμα αυξήθηκε και συνεχίζει να αυξάνεται. Πάντως τα παιδιά χρησιμοποιούν το φαγητό σαν μέσο πίεσης, έτσι λοιπόν ας μην ενδιδουμε στα καπρίτσια, οταν θα πεινάσει, θα φάε. Όσο για τη δραστηριότητα σας, τη βρίσκω πολύ ωραία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Μου αρέσει πολύ η μέθοδος σου "επιλέγω από το τραπέζι"! Συμφωνώ ότι το φαγητό το χρησιμοποιούν σαν μέσο πίεσης! Στο θέμα των καπρίτσιων είμαι κι εγώ κάθετη, αν ενδίδεις μετά την πάτησες!! Προσωπικά, αυτό που με κουράζει είναι η γκρίνια μέχρι να αποφασίσει να κάτσει στο τραπέζι και η ιδιοτροπία, όπως έγραψα και στην ανάρτηση! Το ότι το παιδί σου τρώει και αναπτύσσεται μια χαρά, μπορώ να πω ότι μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω!!!

      Διαγραφή
  3. τι ωραιος τρόπος να μιλησεις για τις τροφες. Συγχαρητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Μαρία! Τα κατάλληλα βιβλία είναι φοβερό εργαλείο.

      Διαγραφή
  4. Καλώς σε βρήκα και πάλι. Το Blog σου είναι μεγάαααααααλη έμπνευση για μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες Ευαγγελία! Είναι μεγάλη μου τιμή τα λόγια σου και σ' ευχαριστώ πολύ!! Αγαπώ κι εγώ πολύ τα δυο σου τα blogs!!

      Διαγραφή
  5. Υπέροχη η συγκεκριμένη σειρά! Εμείς έχουμε το "Αλέξη μη φοβάσαι" και το "Αλέξη ώρα για μπάνιο"!!! Εκπληκτικά βιβλία, το συγκεκριμένο μου έχει ξεφύγει... μου άρεσε πολύ και η δραστηριότητα που ακολούθησε!!! χιχιχι Τι τραβάμε εμείς οι μανούλες...χιχιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχά! Το "Αλέξη ώρα για μπάνιο" δεν το ξέρω, μου κέντρισες το ενδιαφέρον!! Είδες τελικά που μαθαίνουμε η μια από την άλλη; Όσο για το τι τραβάμε... άμα δεν το ζήσεις Μαρία μου, δεν το καταλαβαίνεις, όπως και τα περισσότερα κεφάλαια της μητρότητας! Τα λες στους παραέξω και σε κοιτάζουν σαν εξωγήινη!! Χαχα τα φιλιά μου!!!

      Διαγραφή
  6. Τα "ζαχάρωνα" και εγώ αυτά τα βιβλία. Τώρα που σε "διάβασα" θα τα πάρω οπωσδήποτε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω επίσης ότι το διάβασα στα παιδιά στο νηπιαγωγείο και ξετρελάθηκαν!!!

      Διαγραφή

Εσείς τι λέτε;

Διαβάστε επίσης: