Γράμμα στη μαμά μου

πηγή

     Αγαπημένη μου μανούλα,

     Σήμερα που γιορτάζεις, θέλησα να σου γράψω ένα γράμμα για να σου εκφράσω όλα αυτά που έχω μέσα μου για εσένα, τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα που με συνοδεύουν έως σήμερα, χωρίς ποτέ να με εγκαταλείψουν. Πριν 30 περίπου χρόνια με έφερες στον κόσμο και θέλω να μάθεις μερικά πράγματα που δεν στα έχω πει ποτέ. Να σου κάνω μια εξομολόγηση!

     Από τότε που άρχισα να θυμάμαι τον εαυτό μου ήσουν πάντα δίπλα μου. Άφησες τη δουλειά σου για να με μεγαλώσεις και να είσαι κοντά μου στα πρώτα μου βήματα. Θυμάμαι το χαμόγελό σου και τη γλυκήτητα της μορφής σου. Θυμάμαι μια μέρα που ακούγαμε τη γειτόνισσα να μαλώνει την κόρη της, σου είχα πει: "μαμά, τι τυχερή είμαι που έχω εσένα για μαμά που είσαι τόσο καλή"!

     Παρόλο που δεν εργαζόσουν, πάντα ήθελες να εξελίσσεσαι και να μαθαίνεις καινούργια πράγματα. Πήγαινες σε μαθήματα ραπτικής, έγινες εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό, παρακολουθούσες αγγλικά σε τμήμα ενηλίκων. Πολλές φορές, όταν δεν είχες σε ποιον να με αφήσεις, με έπαιρνες μαζί σου και μάθαινα κι εγώ μαζί με εσένα. Έτσι μου μετέδωσες την αγάπη σου για όλα όσα αγαπούσες κι εσύ, αλλά πάνω απ' όλα την αγάπη σου για πρόοδο και εξέλιξη.

     Καθώς μεγάλωνα, έτρεχες να με γράψεις σε ένα σωρό δραστηριότητες. Αγγλικά και βιολί για να πάρω εφόδια. Γυμναστική, χορό, κατηχητικό, κολυμβητήριο για να κοινωνικοποιηθώ. Διαισθανόσουν το μειονέκτημα του να είμαι μοναχοπαίδι και πάλευες να προλάβεις τις αρνητικές συνέπειες του να είμαι συνεχώς το επίκεντρο. Όλοι μου λένε πως τα κατάφερες. Ελπίζω να αισθάνεσαι κι εσύ το ίδιο!...

     Το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο με παιδιά. Όλες οι φίλες μου περνούσαν πολύ ωραία όταν έρχονταν. Ήσουν χαμογελαστή, μας κερνούσες συνέχεια και ποτέ δε μας μάλωνες που φέρναμε τον κόσμο άνω κάτω! Φερόσουν και στα άλλα παιδιά σαν να ήταν κι εκείνα δικά σου! Γι' αυτό το σπίτι μας ήταν ο Νο 1 τόπος συγκέντρωσης και παιχνιδιού!

     Σου ζητώ συγνώμη που σε ταλαιπώρησα με το θέμα του φαγητού. Ήμουν πραγματικά πολύ κακόφαγο παιδί. Κοίτα όμως τώρα! Τρώω τα πάντα και μάλιστα θεωρούμαι βολική στο φαγητό! Άδικα προσπαθούσατε με το μπαμπά να με ταΐσετε μοσχάρι και φακές για να πάρω το σίδηρο που χρειαζόμουν!!!

     Από μικρή μου μάθαινες ένα σωρό πράγματα! Ήξερα να γράφω πριν πάω στο Δημοτικό, πράγμα πολύ προχωρημένο για την εποχή σου!! Μου έφτιαχνες κάρτες για να μάθω τους αριθμούς, τις πράξει και την προπαίδεια. Αχ, μαμά, ήταν οι αγαπημένες μου!!! Μου μάθαινες αγγλικά και με έκανες να τα αγαπήσω τόσο πολύ, ώστε με μεγάλο ζήλο να προχωρήσω και να πάρω το ανώτατο πτυχίο!

     Από τόση δα με πήγαινες στη βιβλιοθήκη του Δήμου και δανειζόμασταν βιβλία και οι δύο! Μου έλεγες: "να αγαπάς τα βιβλία. Τα βιβλία είναι φίλοι σου"!  Όταν ήμουν μαθήτρια, σε έβλεπα τα μεσημέρια ξαπλωμένη με ένα βιβλίο στο χέρι. Ερχόμουν, ξάπλωνα δίπλα σου και διάβαζα κι εγώ λίγο από τις σελίδες που διάβαζες. Όταν τα τελείωνες, τα έπαιρνα εγώ!! Αυτή την αγάπη την έχω διατηρήσει μέχρι σήμερα!

     Πάντα μου μιλούσες για το θέλημα του Χριστού μας, για την ευγένεια, για τη βοήθεια προς τους φτωχούς, πράγματα που είχες βαθιά ριζωμένα στην καρδιά σου και μου τα φύτεψες κι εμένα. Πόσο τυχερή είμαι που σε έχω για μαμά!!

     Και στην άγρια θύελλα της εφηβείας, καταλαβαίνοντας την αδυναμία σου να με βοηθήσεις, γράφτηκες στις Σχολές Γονέων και στάθηκες δίπλα μου όπως έπρεπε και όπως χρειαζόμουν. Ένας άνθρωπος για να μιλήσω, να εκμυστηρευτώ και να ζητήσω καθοδήγηση.

     Όταν πήγα στο Λύκειο και δεν σε χρειαζόμουν τόσες ώρες στο σπίτι, έπιασες πάλι να δουλεύεις. Στην αρχή μου κακοφάνηκε, γιατί έχασα τις πολλές φροντίδες. Μου έκανε, όμως, καλό, γιατί έγινα υπεύθυνη μέσα στο σπίτι. Φρόντιζα το νοικοκυριό και τον πατέρα μου, πράγματα που δεν είχα κάνει ποτέ ως τώρα. Φρόντιζα ακόμη κι εσένα! Να σε ξεκουράζω όσο μπορώ, να μην έχεις να κάνεις πολλές δουλειές όταν θα γύριζες σπίτι.

     Όταν έφτασε ο καιρός των Πανελληνίων, σταμάτησες να βγαίνεις από το σπίτι για να μου κάνεις συμπαράσταση. Δεν άφηνες τις φίλες σου να έρθουν, ούτε και τον πατέρα μου να ανάβει τηλεόραση για να μη με ενοχλούσουν! Φρόντιζες να τρώω καλά και κάθε απόγευμα μου έστυβες χυμό πορτοκάλι. Κι εγώ, για να σε τιμωρήσω που δεν με είχες ρωτήσει αν τον θέλω, πολλές φορές δεν τον έπινα! Αχ, βρε μαμά τι τράβαγες κι εσύ!...

     Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα πανηγυρίσαμε όλοι!! Το ίδιο βράδυ ταξίδεψες μαζί μου 9 ώρες με το τρένο, για να ψάξουμε για σπίτι. Αφού γυρίσαμε, γράψαμε όλα όσα θα χρειαζόμασταν για το νέο μου νοικοκυριό. Μαζί εξοπλίσαμε τη φοιτητική μου φωλιά! Παρόλο που δούλευες, ερχόσουν συχνά να με δεις και περνούσαμε πολύ ωραία οι δυο μας!!! Όταν έμαθες ότι στο πρώτο εξάμηνο κόπηκα στα περισσότερα μαθήματα, στη δεύτερη εξεταστική μου ανέβηκες τρέχοντας, ώστε να φροντίσεις να στρωθώ στο διάβασμα! Έτσι δεν άφησα ούτε ένα μάθημα που να μην το περάσω!! Κι από τότε έβαλα μυαλό!!

     Στις διακοπές της σχολής μου όπου ερχόμουν στη Λιβαδειά, ήσουν η καλύτερη παρέα μου! Πηγαίναμε κάθε μέρα για βόλτα και καφεδάκι! Κάναμε πλάκα και κουβεντιάζαμε!! Αυτό συνεχίστηκε κι όταν αποφοίτησα κι επέστρεψα στη βάση μου, μέχρι που παντρεύτηκα κι έφυγα από το σπίτι!

     Και τώρα πια που έκανα τη δική μου οικογένεια κι έγινα μητέρα κι εγώ, σε θαυμάζω ακόμη περισσότερο και εκτιμώ δυο φορές όσα έκανες για μένα, γιατί βλέπω πόσο απαιτητικό είναι να μεγαλώνεις σωστά ένα παιδί. Γι' αυτό θέλω να σου ζητήσω συγνώμη που το έκανα πιο δύσκολο!! Συγνώμη για όλες τις φορές που σε έχω στεναχωρήσει, για όλα τα γυαλικά και τα διακοσμητικά που σου έσπασα επειδή έπαιζα κυνηγητό στο σπίτι. Για όσες φορές σε νευρίασα και για όσες νευρίασα μαζί σου...

     Για όλα αυτά που έκανες και κάνεις για όλα αυτά που ήσουν, είσαι και θα είσαι στη ζωή μου θέλω να σου πω...

Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΜΑΝΟΥΛΑ! 

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ! 

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!

                                                            Με αγάπη

                                                            Η κορούλα σου...