Ήταν κάποτε παιδιά - Π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Η σειρά "Ήταν κάποτε παιδιά", η οποία αποτελείται από 11 τίτλους, επανακυκλοφορεί το βιβλίο του π. Επιφανίου, κατά κόσμον Ετεοκλή!
Μαζί με τα παιδιά έμαθα κι εγώ για εκείνον! Το πιο ωραίο στοιχείο σε αυτή τη σειρά είναι πως τα παιδιά παίρνουν παραδείγματα, από άλλα παιδιά ουσιαστικά, των οποίων η ζωή ευωδιάζει με αγάπη Χριστού! Διαβάζουν για καταστάσεις που τα απασχολούν κι εκείνα, στην ηλικία που βρίσκονται και αποτυπώνουν μέσα τους όμορφες σκέψεις και εικόνες, για να εμπνευστούν και να μιμηθούν! Αυτά τα παραδείγματα τα έχουν πολλή ανάγκη τα παιδιά της σύγχρονης εποχής.
Ο Ετεοκλής, λοιπόν, ήταν ένα αδύνατο παιδάκι που από μικρό ανέπτυξε μια μεγάλη έννοια: μην κάνει κάτι και χάσει τον Παράδεισο! Η έννοια αυτή τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή και την οφείλει την καλή του θεία Αλεξάνδρα, στην οποία πήγαινε συχνά για διακοπές. Καθώς ο Ετεοκλής μεγάλωσε, έγινε κληρικός, κάτι που ήταν και το μεγάλο του όνειρο και το κίνητρο για να διαβάζει τα μαθήματα του στο σχολείο. Διαβάζουμε διάφορα περιστατικά από τη ζωή του, τα οποία μας φανερώνουν το ήθος του χαρακτήρα του, την καλοσύνη και το αίσθημα της δικαιοσύνης που τον χαρακτήριζε.
Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε και cd με ολόκληρη την ιστορία, με τις φωνές της Σοφίας Χατζή και του Αντώνη Σταμάτη.
Στην κιβωτό του Νώε ήμουν εκεί!
Τι να σας πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο! Θα σας τα πω όλα με τη σειρά!
Να ξεκινήσω από το ότι το έγραψε κι αυτό η Άννα Ιακώβου και το εικονογράφησε η αγαπημένη μας Αγγελική Δελεχά. Το δίδυμο ξαναχτυπά!
Το βιβλίο μαθαίνει στα παιδιά την ιστορία, αλλά δίνει έμφαση στο βιωματικό κομμάτι, πώς θα ήταν δηλαδή να φτιάχνεις την κιβωτό, να σε κοροϊδεύουν οι συγχωριανοί σου, να έρχονται μόνα τους τα ζώα και να μπαίνουν μέσα, να φροντίζεις άγρια θηρία κι εκείνα να μη σε πειράζουν, να ψάχνεις τριγύρω να βρεις στεριά και να στέλνεις ένα περιστέρι να σου δώσει απάντηση! Το βιωματικό της αφήγησης είναι πολύ προσιτό για τα μικρά παιδιά, γιατί όλα τα αντιλαμβάνονται με τις αισθήσεις και με τη φαντασία τους!
Με τις τίγρεις χαζέψαμε!!! |
Εδώ λοιπόν πρέπει να σας κάνω μια ξεχωριστή αναφορά στην εικονογράφηση. Μα η Αγγελική Δελεχά, πώς γίνεται ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ να ξεπερνά τον εαυτό της; Οι εικόνες είναι ολοζώντανες, νιώθαμε δέος κάθε φορά που γυρίζαμε σελίδα, τα ζώα είναι απίστευτα αποτυπωμένα και τα χρώματα ΤΟΣΟ εντυπωσιακά, που μπροστά σε κάθε εικόνα, ξέφευγε και στους τρεις μας ένα αφηρημένο "ουάαααααου", χαζεμένοι όπως ήμασταν από τα όσα βλέπαμε!!!
Και πώς να μην!!! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσείς τι λέτε;